سخنی با اولیای محترم و دانش‌آموزان عزیز

همان‌طور که می‌دانید از اوایل اسفندماه در کشورمان وضعیتی پیش آمده که مدارس را تعطیل کرده است. ممکن است طی این ایام برخی از دانش‌آموزان اشتیاق و انگیزه‌ی لازم برای درس‌خواندن یا شرکت در آزمون‌ها را از دست داده باشند؛ اما بهتر است بدون فکرکردن به مشکلات و حواشی، فقط با عشق و علاقه و به‌دور از خستگی به مطالعه بپردازید و قوی‌تر از قبل به درس‌خواندن ادامه دهید.

نباید فراموش کرد که مسیر کنکور، مسیر پرفراز و نشیبی همانند دوی استقامت ماراتن است و کسی پیروز می‌شود که نسبت به رقبا هوشمندانه‌تر عمل کند و مسیر خود را تا پایان ادامه دهد.

درباره‌ی زمان باقی‌مانده تا کنکور هم بهتر است بدانید که:

اولاً: ارزش مطالعه در روزهای باقی‌‌مانده تا کنکور، ده‌ها برابر از ارزش مطالعه در تابستان و مهر بیشتر است؛ زیرا هرچه به کنکور نزدیک‌تر می‌شویم، مطالبی را که می‌خوانید احتمال فراموشی‌شان کمتر می‌شود و بیشتر در حافطه‌تان خواهد ماند. ثانیاً: به‌دلیل اتفاقاتی که پیش آمده و خانه‌نشینی، فرصت و شرایطی هم به وجود آمده که می‌توانید تهدید را به فرصت تبدیل کنید.

به شما اطمینان می‌دهم که اگر کسی در این روزهای باقی‌مانده تا کنکور، تلاش خود را چند برابر کند، به نتیجه‌ی دلخواهش خواهد رسید. موفقیتْ پایان نیست. شکستْ نابودکننده نیست. شهامت ادامه‌دادن است که اهمیت دارد.

هیچ‌گاه وضعیت برای داوطلبان کنکور صددرصد ایدئال نبوده است و برای من که روزی مثل شما دانش‌آموز بودم و چهل سال پیش کنکور دادم، شرایطی پیش آمد که تصمیم گرفتم در قرنطینه باشم؛ اما نه قرنطینه‌ی خانگی، بلکه برای درس‌خواندن به جنگلی در کنار خانه‌مان در یکی از شهرهای استان گیلان می‌رفتم. طی دو ماه، رنگ شهر و دوستان را هم ندیدم. نتیجه‌اش آن چیزی شد که آرزویم بود: قبولی در رشته‌ی مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی‌شریف. در اولین روز بازگشایی دانشگاه، بر خاک دانشگاه سجده‌ی شکر به جا آوردم؛ زیرا به بهترین آرزوی زندگی‌ام رسیده بودم و همه‌ی موفقیت‌های بعدی زندگی‌ام‌ را مدیون آن دانشگاه خوب هستم.

دانش‌آموزان عزیز، روزها و شب‌ها و ماه‌ها و سال‌ها، همه شبیه به هم هستند و در ظاهر، تفاوت خاصی با یکدیگر ندارند؛ اما چنانچه قدری دقت کنیم، این واقعیت را به یاد ما می‌آورند که این فقط ما هستیم که می‌توانیم تفاوت‌ها را ایجاد کنیم و با اراده‌ی سازنده و مقتدر خود، بین لحظه‌‌های زندگی «تغییر» به وجود آوریم. اگر زندگی و شرایطمان سخت شده است، به یاد داشته باشیم که دریای آرام، ناخدای قهرمان نمی‌سازد. رنگین‌کمانْ پاداش کسانی است که تا آخرین قطره، زیر باران می‌مانند.