قطعا همه توافق دارند که اصلیترین کلید و عنصر موفقیت، سختکوشی است. سختکوشی را تنها کسانی میتوانند معنا کنند که ایمان به تغییر دارند. اگر دانشآموز باور و میل به تغییر را مهم تلقی کند، قطعا قادر است در یک حرکت بلندمدت و مستمر تغییرات موثر و پایدار در خود ایجاد کنند. کنکور اتفاق سختی نیست ولی نیاز به تلاش مستمر و گامهای محکمی دارد که با شناخت ایجاد میشود و کمکم باید روی انگیزه و فراشناخت فرد سرمایهگذاری شود.
همه بر این باور هستیم که تمام آنچه که برای موفقیت در کنکور لازم است تواناییهای درسی و تحصیلی نیست. چه بسا عوامل فراشناختی نقش بسیار موثرتری در پیشبرد هدفگذاریها و موفقیت دانشآموز داشته باشد. ایمان به تغییر میتواند در این باره رهگشا باشد و زمینهساز شکوفایی تحصیلی شود. یک روحیهی ضعیف و از پیش شکسته خورده که مدام افعال «نمیدانم»، «نمیتوانم» و «نمیشود» را صرف میکند، نمیتواند آماده مبارزه، تغییر و پایداری در مسیر باشد؛ مسیری که شکستها و ناکامیهای متعددی در پیش دارد و ممکن است نشانههای موفقیت بعد از هزارمین تلاش پدیدار شود. آنچه که دانشآموز را در آستانهی تغییر در مسیر درست قرار میدهد، توجه به عوامل زیر است:
حسن ظن و نگرش مثبت داشتن به تواناییهای خود: باید به توانایی خود ایمان داشته باشیم و تمام سعی خود را بکنیم تا بهترین خودمان باشیم و هرگز خود را با دیگران مقایسه نکنیم.
تمایل قوی به بهبود کیفیت زندگی تحصیلی: انگیزهی پیشرفت تحصیلی بالا در فرد قطعا زمینهساز تغییر است. میتوانیم با پیگیری و نظارت مستمر، عادتهای مطالعاتی خود را بهبود دهیم و نتایج بهتری کسب کنیم.
برنامهریزی و برنامهپذیری: هرگز نباید به دلیل غفلت یا خستگی مرحلهای را بدون برنامه طی کرد. بلکه همیشه باید در بازههای زمانی متفاوت، برنامهی متناسب با شرایط داشت.
خوشبینی توأم با واقعیتنگری نسبت به نتیجه: نباید در مسیر تلاش هرگز از تواناییها، امکانات و شرایطی که هستیم صرف نظر کنیم و با رویاپردازی برای خود اهداف ایدهآلی در نظر بگیریم که برای ما در حال حاضر قابل دسترس نیست. داشتن اهداف عملیاتی خیلی بیشتر از رویاپردازی میتواند ما را در مسیر موفقیت قرار دهد.