خداقوت، کانونی های هدفمند و سخت‌کوش
نه، اشتباه نکنید مطلب امروزمان اَبداً ربطی به کتاب وزین " هر روز پنج‌شنبه است " نوشته جوئل اوستین ندارد؛ هرچند همین‌جا توصیه می‌کنم این کتاب یا چکیده آن را در اولین فرصت مطالعه کنید، امّا بحث امروز ما چیز دیگری است.
حتماً برای شما هم پیش آمده است که در برنامه ریزی دو هفتگی‌تان برای یک آزمون یا بطور کلی در برنامه‌ریزی‌هایتان برای انجام امور مدّ نظرتان نتوانسته‌اید خوب پیش بروید. در این‌گونه مواقع هرچقدر به پایان کار و ضرب‌العجل تان نزدیک می‌شوید اولاً میزان اضطراب و استرس ناشی از اهمال و کم‌کاری‌های احتمالی در شما افزایش می‌یابد و دوماً همین استرس موجب بالارفتن میزان فعّالیت و تلاش شما در واپسین روزهای منتهی به برگزاری آزمون یا تحویل پروژه‌تان می‌شود.
به عنوان مثال خود بنده همیشه بیشترین ساعت مطالعه‌ام در طول دو هفته مربوط به پنج‌شنبه‌های قبل از آزمون بود چراکه رسماً خط پایان را با چشم‌های خودم می‌دیدم.
دوستان عزیز، بی‌زحمت یک نگاه به تقویم‌تان بیندازید. زمان کمی تا روز موعود و برگزاری آزمون فرصت وجود دارد. امروز در این متن می‌خواهم بگویم که از اینجا به بعد "هر روز پنج‌شنبه است"... هر روز، روزِ آخر است و باید از ثانیه به ثانیه این مدت استفاده کرد...
دم‌تان گرم...
تن‌تان سالم...
یا علی مدد...