24 ساعت! (طنز آموزشی)

5 دقیقه قبل از گرفتن کارنامه: خواندن آیت‌الکرسی، نذر و نیاز، صحبت زیر لبی با خود و قول دادن که اگر نمره‌ی خوب بگیرم اله و بله و جیمبله!

24 ساعت! (طنز آموزشی)

5 دقیقه قبل از گرفتن کارنامه: خواندن آیت‌الکرسی، نذر و نیاز، صحبت زیر لبی با خود و قول دادن که اگر نمره‌ی خوب بگیرم اله و بله و جیمبله!

5 دقیقه بعد از گرفتن کارنامه: خشم، لرزش دست، استیصال، کبودی صورت، عذاب وجدان گسترده، ندامت و پشیمانی.

30 دقیقه بعد از گرفتن کارنامه: پیاده رفتن به سمت خانه، فکر کردن زیاد، قول دادن، تصمیم‌گیری.

رسیدن به خانه: ترجیحا چشم‌ها قرمز، گرفتن مودِ به آخر رسیدن دنیا، در آغوش کشیدن مادر.

یک ساعت بعد از رسیدن به خانه: گرفتن نان لواش برای خانه، مرتب کردن اتاق‌ها، چیدن 20 جلد کتاب روی میز، قطع ارتباط با کل سکنه‌ی کره‌ی زمین، رفتن به سایت و خداحافظی تا بعد از کنکور طی جمله‌ای مثل "بثبت دیگه آخریش بود"، خاموش کردن گوشی، در آوردن باطری!

2 ساعت بعد از رسیدن به خانه: جذابیت گل‌های قالی، رصد کردن حرکت مورچه‌ها روی دیوار، محاسبه‌ی سود کبابی سر کوچه، گرسنگی مفرط.

3 ساعت بعد از رسیدن به خانه: خمیازه‌های کش‌دار، احساس لاغری، ضعف بنیه، درد گرفتن عنبیه‌ی چشم سمت راست، همچنین درد گرفتن قوزک پای چپ، بدن درد در حد لالیگا، جذابیت صدای تلویزیون، حساس شدن به هر صدایی.

4 ساعت بعد: نیم‌خیز شدن غیرارادی، مراجعه‌ی مجدد به کارنامه، تکان دادن سر به نشانه‌ی تاسف، برگشت به پشت میز.

5 ساعت بعد: مراجعه به سایت کانون با گوشی مادر با کد کاربری و ثبت سوال‌های درسی و متفرقه از این قبیل:

من از بچه‌های قدیمی هستم اگه گفتید من کی‌ام؟ گرفتن قیمت گوش‌گیر، اگر روزی 23 ساعت بخوانم می‌رسم؟ رمزی بگید مدیر حذف نکنه!، ساعت مطالعه برای نیم‌سال دوم، هدف‌گذاری برای فردا، قرارومدار برای چالش و کورس.

6 ساعت بعد: کاهش عذاب وجدان، روشن کردن گوشی، گذاشتن گوشی در دورترین فاصله‌ی ممکن، باز و بسته کردن درب یخچال.

7 ساعت بعد: رفتن به سمت گوشی به صورت کاملا تصادفی، خیره شدن به وی!، از دست دادن کنترل و ...، کنترل میس‌کال‌ها، پیامک‌ها، تماس با محمد، اصغر، مجید، مجتبی، جواد، رضا، یعقوب، پسرخاله محمود، نوه‌ی عمه قدسی ...

8 ساعت بعد: انتظار برای رسیدن پدر، ورود پدر، طپش قلب، تو حس رفتن، بلندبلند درس خواندن.

10 ساعت بعد: با گفتن جمله‌ی خسته شدم دیگه و برای امروز بسه، آماده‌ی خواب شوید. در جواب سوال مادر که شما را برای شام دعوت کرد بگویید اشتها ندارم ( توجه کنید لحن و بیان این جمله باید تاثیرگذار باشد. بالاخره مادرها خیلی باهوشند. ضمنا توصیه می‌شود حتما لقمه‌ای یا کیکی همراه داشته باشید.).

24 ساعت بعد از گرفتن کارنامه: بیدار شدن از خواب در ساعت 12 ظهر، آلزایمر موقتی، خاموش کردن گوشی، روز از نو...

بابا ما خودمون این کاره‌ایم‌ها!...

 به نظرتون وقتش نرسیده یه فکر اساسی برای سال تحصیلی بکنیم؟

Menu