کرونا علاوه بر جنبه‌های منفی‌ای که دارد، خیلی چیزهای مثبت، در زمینه‌های مختلف به ما آموخت. در زمینه‌ی تحصیل نظرات زیادی وجود دارد. بسیاری از دانشآموزان معتقدند که باید نشست تا وضعیت بهتر شود؛ اما بسیاری دیگر که تعدادشان بیشتر است، با لحظه‌ها حرکت کردند و درجا نزدند. بسیاری فیلم آموزشی دیدند و بسیاری دیگر کتاب‌های آموزشی خواندند.
دانش‌آموزی می‌گفت که فیلم‌های آموزشی برایش زنده است. می‌گفت: «مدرس در حال توضیح مطلبی بود که در وسط حرفش کلمه‌ای را اشتباه گفت و خنده‌ام گرفت و همان لحظه مدرس گفت، به خودت بخند!» این موضوع آن‌قدر برایش جالب بوده است که بقیه‌ی فصل‌ها را نیز مطالعه کرده است. فیلم‌های آموزشی کمک بسیار زیادی در فهم مطالب می‌کند. دانش‌آموز دیگری می‌گفت تمام نکته‌های یکی از فیلم‌ها همان نکته‌‌هایی است که در کلاس خصوصی یاد گرفته است.
نکته‌ی مهم این اتفاق‌ها، توانستن بود. بی‌دلیل نیست که از قدیم گفته‌اند خواستن، توانستن است. باید فعل خواستن را صرف کرد.
دنیای کرونایی، دنیایی همگانی است؛ اما زندگی ادامه دارد. تا زمانی که هستیم، باید زندگی کنیم. باید خود را با وضعیتی که به وجود می‌آید، تطبیق دهیم.
جمله‌ای هست که می‌گوید اگر فکر کنید که می‌توانید یا نمی‌توانید، در هر دو حالت درست فکر کرده‌اید. اگر ذهن شما باور دارد که می‌تواند خودآموزی را سرمشق خود قرار دهد، درست فکر کرده است. متأسفانه برخی هم باور دارند که خودآموزی عملی نیست. با این باورها حتی اگر ساده‌ترین مطلب را هم مطالعه کنند، آن را متوجه نمی‌شوند.
به فرمان‌برداری ذهن از افکار و واژه‌هایی که به کار می‌برید، آگاه باشید. باور کنید که می‌شود. با یک باور مثبت امتحان کنید. وقتی تعداد زیادی از دانشآموزان در سطوح مختلف توانسته‌اند موفق شوند، پس شما هم می‌توانید.
مطالعه کنید، تست بزنید، نکاتی از کتاب، نکاتی از فیلم، نکاتی از کلاس آنلاین یا دی‌وی‌دی‌های آموزشی یاد بگیرید و اشکالات خود را جمع کنید و در نهایت از طریق ارتباط با دبیر یا کلاس، آن‌ها را برطرف کنید.
قطار یادگیری در حال حرکت است. هیچ ایستگاهی شما را به بیرون پرتاب نمی‌کند، مگر اینکه خودتان پیاده شوید.