یکی از تفاوتهایی که دانشآموزان کانونی با غیرکانونی دارند این است که دانشآموزان کانونی به واسطهی برنامهریزی و کارنامههای متنوعی که دارند نقاط قوت و ضعف خود را بهخوبی شناسایی میکنند و در صورت تلاش مضاعف میتوانند پیشرفت خیلی خوبی داشته باشند. یکی از این کارنامهها کارنامهی 5نوعدرس است که در پایان هر پروژه در اختیار دانشآموز قرار میگیرد .
دانشآموز با بررسی دقیق این کارنامه میتواند به نتایج بسیار مهمی دست پیدا کند. از جمله متوجه میشود برای کدام درس باید بیشتر تلاش کند و یا کدام درس نقطهی قوت او است. یکی از مشخصههای منحصربهفرد این کارنامه رنگبندی آن است. به گونهای که رنگها بیانگر شرایط دانشآموز در هر درس میباشند. به عنوان مثال در درسهایی که با رنگهای زرد و قرمز مشخص شدهاند شرایط مطلوب نیست و ابتدا باید ریشهی مشکل را پیدا کنیم. سپس متناسب با آن، راهکار پیدا کنیم.
با توجه به این رنگبندی به هر درس باید با توجه به جایگاهش در این کارنامه توجه شود. برای مثال درسی را که نقطهی قوت پایدار است با کمی تلاش و صرف زمان میتوان در آن رده حفظ کرد و نباید این شبهه ایجاد شود که چون در فلان درس عملکرد بسیار خوبی دارید دیگر نباید به خود زحمت بدهید.