یک سؤال متداول دانشآموزان به خصوص کنکوریها این است که: «چه کنیم تا در آزمونهای بعدی کانون یا در امتحانات مدرسه نسبت به گذشته پیشرفت داشته باشیم؟»
برخی نیز فکر میکنند کسانی که هر ترم معدلهای خوب دارند، در آزمونها موفقترند یا ترازهای بالایی دارند انسانهای عجیبی هستند و کارهای خارقالعادهای انجام میدهند ولی در واقع این گونه نیست. تنها تفاوتی که افراد برتر با سایر افراد دارند این است که آنها سادهترین کارها را جدی میگیرند و همان کارهای به ظاهر ساده را با استمرار و دقت انجام میدهند. این گونه افراد همیشه موفق هستند؛ زیرا کوتاهترین، سادهترین و عاقلانهترین مسیر را برای رسیدن به موفقیت انتخاب کردهاند که چند مورد آن را در زیر یادآوری میکنیم:
راهکارهای پیشرفت درسی:
1) حتماً قبل از مطالعه برنامهریزی کنید. در برنامهریزیتان به تمام درسها اهمیت دهید (برنامهریزی متعادل). ساعات مطالعه را در دفتر برنامهریزیتان ثبت کنید (با این کار شما شناخت دقیقتری نسبت به توانایی خود دست مییابید) و برنامهریزیتان را به پشتیبان نشان دهید تا او راهنماییهای لازم را برای ادامهی راه و بهتر شدن برنامهتان بدهد. علاوه بر پشتیبان میتوانید با معلم یا اولیا هم در خصوص بهتر شدن برنامهریزیتان مشورت کنید. شاید آنها چیزی بگویند که واقعاً به شما کمک کند.
2) هنگامی که در کلاس نشستهاید و دبیر در حال تدریس است تمام توجه خود را به کلاس متمرکز کنید تا حداکثر یادگیریتان در کلاس انجام گیرد و اگر برایتان سؤالی پیش آمد همان جا از دبیر سؤال کنید و آن را رفع اشکال کنید.
3) در خانه قبل از انجام هر کاری 20 الی 25 دقیقه را صرف مرور جزوهی نوشتهشده کنید (درس هر روز در همان روز) و تمام مثالها و تمرینهایی را که معلم سر کلاس حل کرده خودتان یک بار آنها را حل کنید و زیر قسمتهایی که برایتان نامفهوم است خط بکشید و در جلسهی بعدی آنها را از دبیر یا دوستان بپرسید تا کامل رفع اشکال شود.
4) هنگامی که تمرین حل میکنید 5 الی 10 دقیقه خودتان را با سؤال درگیر کنید و فوراً سراغ پاسخ تشریحی کتاب نروید؛ زیرا اگر خودتان برای به دست آوردن جواب تلاش کنید مطلب را عمقیتر فرا خواهید گرفت. سعی کنید تمام تمرینهای کتاب را حل کنید. برای مثال اگر یک تمرین 4 قسمت دارد سعی کنید تمام قسمتها را حل کنید؛ زیرا مطمئناً در هر کدام نکتهی خاصی گنجانده شده است که در دیگری، آن نکته درج نشده است.
5) مثبتنگر باشید و هیچ گاه نگویید که من از ریاضی متنفرم و اصلاً آن را یاد نمیگیرم بلکه بگویید من با تلاش و دقت بسیار میتوانم ریاضیات را یاد بگیرم و نتیجهی دلخواهم را در این درس بگیرم.
6) مطالب را خلاصهبرداری کنید و فقط آن مطالبی را بنویسید که فرّار هستند و نیاز به مرور بیشتری دارند (بهتر است همه جا آن مطالب را با خود داشته باشید تا اگر زمان داشتید آنها را مرور کنید).
7) از تمام زمان خود به خوبی استفاده کنید و پنجرههای باز را شناسایی کنید و از آنها حداکثر استفاده را ببرید. مثلاً در زنگ تفریح میتوانید فلشکارتها یا خلاصهبرداریهایتان را مرور کنید یا لغات زبان را بخوانید.
8) سر آزمون، خود را با سؤالات درگیر کنید و برای هر درس، زمان خاص خودش را بگذارید و درسی را فدای درس دیگر نکنید (تنظیم زمان در جلسهی آزمون)
9) بعد از آزمون برای دریافت کارنامه حضوراً اقدام کنید تا با پشتیبان خود در مورد آزمون صحبت کنید، دلیل رشد یا افت خود را در آزمون بیان کنید و برای پشتیبان بگویید. این موجب میشود که پشتیبان شناخت بیشتر و دقیقتری نسبت به شما پیدا کند و بهتر شما را راهنمایی کند.
10) درسهایی را که قویتر هستید شناسایی کنید. میتوانید روشهایی را که به کار بردید تا در آن درسها موفق شدهاید به درسهای دیگر تعمیم دهید. در ضمن میتوانید راهحلهای نفرات برتر را نیز بشنوید و در مورد آنها فکر کنید و بعد خودتان تصمیم بگیرید.
11) بعد از هر آزمون در کتاب خودآموزی، آزمون را ارزیابی کنید و دلایل اشتباهات و سؤالات نزده و... را به خوبی بررسی کنید. همین کار ساده موجب میشود که در آزمون بعدی حواستان باشد تا تعداد اشتباهاتتان را بسیار کمتر کنید (آزمون بدون ارزیابی کاملاً بیفایده است).
12) در هر آزمون میتوانید روی 2 درس از اختصاصیها و 2 درس از عمومیها هدفگذاری کنید؛ یعنی این درسها را بیشتر بخوانید.
سخن آخر:
اجرای هر کدام از موارد بالا میتواند به نحوی به پیشرفت داوطلب کمک میکند به شرط آنکه خود داوطلب بر اجرای این متعهد باشد.
بهتر است پشتیبان، اولیاء و معلمان، داوطلب را از مواردی که میتواند باعث پیشرفتش شود آگاه کنند و حتی موارد بالا را آموزش دهند. در ضمن آموزش تنها کافی نیست و پشتیبان مدام باید پیگیر باشد که آیا داوطلب موارد آموزش دادهشده را به خوبی انجام میدهد یا نه؛ زیرا همین که داوطلب بداند کسی هست که مدام پیگیر کارهای اوست بهتر و دقیقتر درسهایش را مطالعه میکند.