یکی از دلایل انکارناپذیر در موفقیت افراد، داشتنِ همراهان خوب و صبور است. این امر در مورد دانش‌آموزان موفق نیز صادق است. برای همراهی در مسیر موفقیت، معلمان، مشاوران، پشتیبان‌ها و حتی دوستان می‌توانند تأثیر قابل توجهی داشته باشند؛ ولی نکته‌ی قابل تأمل در این است که مهم‌ترین عامل تأمین‌کننده‌ی امنیت روانی (از نیازهای اصلی هر شخص در فعالیت‌های روزانه) نقش مهم و حیاتیِ پدر و مادر است.
امنیت روانی واقعیتی فراتر از توانایی تدریس یا مشاوره با معانی خاص آن‌هاست. به تعبیر دیگر، کسب آرامش از نگاه والدین، قوی‌ترین چاشنی اعتمادبه‌نفس است. بر همین اساس حمایت عاطفی اولیا می‌تواند توانایی اجرای تصمیمات بزرگ را در ذهن و جسم فرزندان بیش از پیش تقویت کند. پس می‌توان از پدران و مادران عزیز تقاضا کرد که فرصت باقی‌مانده تا پایان کار را با تأکید بر پیشنهادهای زیر، طلایی‌تر کنند.
1. از فرزندانتان بخواهید با اعتماد به برنامه‌ی راهبردی، فقط به تثبیت داشته‌هایشان فکر کنند.
2. نتایج مثبت اعتماد به یک برنامه‌ی واحد را به آن‌ها یادآوری کنید.
3. در جلسات گروهی و خصوصیِ کانون همراه فرزندانتان باشید تا علاوه بر حمایت عاطفی از آن‌ها، شناخت بهتری از روند و چگونگی ادامه‌ی کار فرزندتان کسب کنید. آن‌ها به همراهی شما نیاز دارند.
4. دفتر برنامه‌ریزی، کارنامه‌ی آزمون‌ها و به‌خصوص ارزیابی آزمون‌ها را با هدف تقویت نقاط مثبت به صورت دوستانه و حمایتی پیگیری کنید. تقویت و تثبیت نقاط قوت بهترین راه برای افزایش اعتمادبه‌نفس است.
5. مهم‌ترین رقیب هر فرد برای موفقیت، خود اوست. کافی است نقاط قوت را بیابیم و بر داشتن و تقویت آن‌ها اصرار کنیم. لازم نیست که دانش‌آموزان با سایر افراد هم‌سن و سال یا فرزندان فامیل مقایسه شوند. مقایسه کردن عاملی برای بی‌اعتمادی است.
6. برای ساختن سقف خانه، دیوارهایی مستحکم بنا کنید. دیوارهای محکم فقط روی پایه‌های محکم می‌ایستند. کنکور سقفی است که روی دیوارهای اعتمادبه‌نفس فرزندانمان به پشتوانه‌ی حمایت عاطفی اولیا که همان ستون و پی هستند بنا می‌شود. پایه که محکم باشد از استحکام سقف مطمئن باشید.
7. توکل به همراه تلاش را در ذهن فرزندان خود جایگزین اگرها، امّاها و شایدها کنید. فرزندان باید بدانند که یا راهی هست یا راهی خواهند ساخت. سخت‌کوشی را جایگزین نگرانی و فرضیات نامتناهی کنید.
8. نگاه‌های نگران را از فرزندانتان بردارید. فقط با امید و اطمینان با آن‌ها حرف بزنید. آن‌ها باید بدانند که نتیجه‌ی آزمون فقط نتیجه‌ی رفتارهای اشتباه ولی قابل جبران آن‌هاست. پس نتیجه‌ی آزمون دادن، بیش‌تر تلاش کردن است.