این‌روزها یکی از مواردی که در حین مشاوره با داوطلبان با آن مواجه می‌شویم نداشتن خودباوری و اعتمادبه‌نفس کافی در حین درس خواندن و تلاش برای رسیدن به موفقیت است. بنابراین در این مقاله به توضیح مختصری درباره‌ی آن پرداخته شده‌است.
بررسی و بهبود خودباوری شامل دو موضوع است:
اول درمان آسیبهای به جا مانده از دوران کودکی، که منجر به احساس نارضایتی از خود میشود و حذف بدبینی نسبت به خود و موضوع دیگر سازندگی نقاط قوت و آموختن راه‌هایی که منجر به تقویت حس شایستگی و ارزشمندی میشود.
شاید بتوان گفت که شرط اساسی خودباوری، شناخت خود است. وقتی انسان توانمندی‌ها، استعدادها، قابلیت‌های روانی، فردی، عقلی و فکری خود را شناخت، باور او در مورد این‌که میتواند آن‌ها را پرورش دهد، شکل میگیرد و به خودپنداری میرسد.
فکرهای محدودکنندهای را که در طول زندگی در مورد خودتان در ذهنتان بوجود آمده دور بریزید. اگر به جای تمرکز بر داشتهها و تواناییهایتان، بر کمبودها و مشکلاتتان تمرکز کنید، فرصت خودباوری را از دست میدهید.
-به صداهای منفی در ذهنتان که شما را دچار تردید میکنند، توجهی نکنید. بهتر است که هر باور منفی را که در مورد خودتان دارید به یک نکته‌ی مثبت تبدیل کنید. مثلا اگر لجباز و سمج هستید، نکته‌ی مثبت این ویژگی را در نظر بگیرید و از این ویژگی درست بهره بگیرید و آن را به عزم و سرسختی تبدیل کنید.
برای مثال به کوچکترین کاری که انجام میدهید اهمیت بدهید. افرادی که در ذهنشان این‌گونه میاندیشند که کارهایی که انجام میدهند، چندان مهم و با ارزش نیست این حس را بوجود میآورند که خودشان، شخصیتشان و کاری که انجام میدهند، اهمیتی ندارد.
اگر به دلیل پایین بودن خودباوری از قرارگرفتن در موقعیت‌های اجتماعی دوری میکنید و یا از امتحان کردن چیزهای جدید اجتناب میکنید، ممکن است این دوری‌گزینی در کوتاه مدت به شما احساس امنیت بیشتری بدهد، اما در دراز مدت به ضررتان تمام میشود. زیرا اجتناب از چالش‌ها و موقعیت‌های دشوار، ترسها و تردیدهای نهان شما را تقویت میکند.