افراد موفق می‌دانند یک روز شامل ۱۴۴۰ دقیقه است. آن‌ها برنامه‌ریزی‌شان را طبق ساعت انجام نمی‌دهند بلکه می‌دانند برای هر دقیقه چگونه برنامه‌ریزی کنند و هر دقیقه‌ای که می‌گذرد باید به چه کاری اختصاص داده شود. آن‌ها هم‌چنین دقایقی برای استراحت، تفریح و کنار خانواده بودن در نظر می‌گیرند تا بازدهی بیش‌تری هنگام کار داشته باشند.
برنامه‌ریزی برای مطالعه نیز بسیار کارآمد است. اگر دانش‌آموز بداند هر درس یا مبحث چند دقیقه برای مطالعه نیاز دارد، نه‌تنها زمان بیش‌تری صرفه‌جویی می‌کند بلکه زمان کم‌تری نیز تلف می‌شود. اکثر دانش‌آموزان دوست دارند در ساعات رُند و مشخص مثلاً رأس ساعت ۴ شروع به مطالعه کنند و همان زمان را مبنای شروع قرار می‌دهند و اگر بنا به دلایلی ساعت از ۴ بگذرد و ۴:۱۲ شود دوباره صبر می‌کنند تا به ساعت مشخص ۴:۳۰ برسد و آن گاه مطالعه را شروع کنند. وقتی دانش‌آموز درگیر دقیقه‌ها می‌شود نه ساعت، ارزش زمان را بهتر درک کرده و از هر دقیقه‌اش بهتر استفاده می‌کند.