فرض کنید در دورههای بسیار گذشته از حیات بشر هستید. گروهی از انسانها به دنبال یافتن غذا یا شکار به ساحل دریا میرسند. دو حالت وجود دارد: عدهای که خودباوری و اعتمادبهنفس کافی ندارند و اغلب در مقابل مشکلات منفیبافی میکنند و حل آن را در توان خود نمیبینند، بهناچار در ساحل دریا، کلبههایی برپا میکنند و فکر عبور از دریا را از سر به در میکنند؛ اما چه کسانی قایق یا کشتی میسازند؟ چه کسانی از دریا عبور میکنند؟ آنها که مثبتاندیش هستند و اعتمادبهنفس دارند و در برخورد با هر مشکلی آمادهی یافتن راهحل هستند. نه مشکل را دور میزنند و نه با منفیبافی حل آن را غیر ممکن میدانند. تمدن بشر مرهون انسانهای مثبتاندیشی است که در مقابل مشکلات و مسائل با امیدواری به دنبال راهحل گشته و پیروز شدهاند.
مهمترین ویژگی دانشآموزان مثبتاندیش این است که پس از شناخت مشکلات خود، با امیدواری و اعتمادبهنفس به کمک دبیر، همکلاسی توانا، تکنیکها و راهکارهای مؤثر کانون، مشاور، پشتیبان، راهکارهای موفق همتایان، کتاب و منابع مطالعاتی مناسب، مراجعه به سایت کانون و مجلهی آزمون و... به دنبال راهحل میروند. در حالی که یک دانشآموز منفیباف مشکلات خود را به دوش دیگران یا کمبود امکانات میاندازد و پیش از مبارزه، شکست را میپذیرد.