دوری از مدرسه و زنگ تفریح و بازی با دوستان هم‌کلاسی را ماه‌هاست که از دست داده‌ایم و همچنان باید در خانه بمانیم. تحمل این دوری آسان نیست؛ به‌ویژه از این نظر که معلوم نیست این وضع تا کی ادامه خواهد داشت؛ اما این سکه، روی دیگری هم دارد که چون نیک بنگریم، حال ما را بهتر می‌کند؛ مثل پنجره‌ای که از خانه به بیرون باز می‌کنید و با نفسی عمیق هوای دلپذیر پاییزی را به درون ریه‌های خود می‌ریزید. درست است که مدرسه و کلاس درس، حضوری نیست؛ اما بسیار مهم است که اهمیت یادگیری در فضای مجازی و جاذبه‌های بسیار آن را از یاد نبریم. این تجربه‌ی خودیادگیری باارزش‌ترین دارایی این روزهای ماست که باید قدر آن را بیشتر بدانیم.
