کرونا کی به آخر می‌رسد؟ هیچ‌کس نمی‌داند؛ اما یک موضوع قطعی است و آن تجربه‌ی غنی و باارزشی است که طی چهارپنج ماه در زمینه‌ی خودیادگیری فعال در خانه اندوخته‌ایم. به‌تدریج آموخته‌ایم که در خانه چگونه درس بخوانیم و چگونه از وقت خود بیشترین استفاده را ببریم. مسلم است که یادگیری را باید یاد بگیریم. یادگیری آموختنی است و خودیادگیری باارزش‌ترین نوع یادگیری است. این مهم‌ترین درس و دستاوردی است که در طی این روزهای سخت با تمرین بسیار به دست آورده‌اید. تردیدی نیست که دانش‌آموز امروز دیگر به گذشته برنمی‌گردد. دانش‌آموز امروز دانش‌آموز پساکرونایی است و برای هر آنچه می‌خواهد بداند و بفهمد، برنامه دارد تا آنچه را نیاز دارد، به‌خوبی درک کند و بیاموزد. برای خودیادگیری فعال برنامه‌ریزی به مثابه‌ی عمل، اهمیت کلیدی دارد. اندیشمندی می‌گوید: «مطالعه و عمل‌نکردن (مطالعه‌ی بدون برنامه‌ریزی) مانند شخم‌زدن و بذرنپاشیدن است.» برنامه‌ریزی یعنی هنگام مطالعه می‌دانید چه می‌خواهید و چرا می‌خواهید، بر روی چه موضوعی باید تمرکز کنید، چه سؤالاتی دارید که در این مطالعه، جواب آن‌ها را می‌جویید. برنامه‌ریزی مانند فانوس دریایی برای ناخدای کشتی اهمیت قطعی دارد.
