اغلب دانش‌آموزان کانونی با محورهای جلسات پنج‌نفره آشنایی دارند که شامل ارائه‌ی دستاوردهای گذشته، روش‌های مؤثر برای پیشرفت، برنامه‌های آینده و اهداف پروژه‌های بعدی است؛ اما ستاره‌ی طلایی در این جلسه، دانش‌آموز است و باعث می‌شود به جز بررسیِ کاملِ مسیری که طی کرده و برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری برای ادامه‌ی مسیر، دو بهره‌ی مثبت دیگر از این جلسه ببرد:
1. ارائه‌ی شخصِ دانش‌آموز در مقابل گروه همسالان، اولیا، پشتیبان و مدیر موجب انگیزه و افزایش اعتمادبه‌نفس می‌شود. سخن گفتن در جلسه‌ای که موضوعِ اصلی آن، خودمان هستیم، اهمیت زیادی دارد.
2. صحبت کردن راجع به گذشته و آینده‌ی تحصیلی در جمعِ خانواده، پشتیبان، مدیر و... ناخودآگاه دانش‌آموز را برای انجام برنامه‌هایش متعهد می‌کند و این احساس تعهد به او برای افزایشِ تلاش و بهبودِ روند آموزش کمک می‌کند. در حقیقت دانش‌آموز متعهد می‌شود که برای پیشرفت از هیچ کوششی فروگذار نکند و این را در مقابل جمع با جسارت و اعتمادبه‌نفس، اظهار می‌کند.
کانون دانش‌آموزانی می‌پرورد که علاوه بر علم، روحیه‌ی خودباوری، انگیزه و اعتمادبه‌نفس را نیز با خود به مراحلِ بعدیِ زندگی ببرند.