در انجام كارهایي كه نياز به زمان زيادي دارند، مهم‌ترين اصل، پيوستگي و تدوام است. در تاييد اين جمله مي توان ضرب المثلِ «رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود/ رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود» را به ياد آورد. احتمال اين‌كه مقاله و يا مقالاتي در مورد پيوستگي در مطالعه را خوانده باشيد، زياد است. پيوستگي در آزمون‌هاي كانون (عدم غيبت در آزمون‌ها)، به دليل جنبه‌ی آموزشي آزمون‌ها، به نوعي پيوستگي در مطالعه به حساب مي آيد.
اين پيوستگي باعث مي شود كه شركت در آزمون‌ها براي ما به يك عادت تبديل شود. طبق گفته‌ی چارلز داهيگ در کتاب «تاثیر عادت» كه در سال ٢٠١٢ منتشر شد، «اگر طرز كار عادت را به مردم ياد بدهيم، ابزاري را به آن‌ها مي‌دهيم تا زندگيشان را تغيير بدهند یا شايد دنيا را تغيير بدهند». باتوجه به گفته‌ی وي مي‌توانيم عادات مخرب را به عادات سازنده تغيير دهيم.
او عملكرد هر عادت را در حلقه‌اي سه قسمتي به نام «حلقه‌ي عادت» تقسيم‌بندي مي‌كند:
١- برانگيختن: یک نشانه ما را برمی‌انگیزد ( مثل درصد و تراز يك يا چند درس در كارنامه).
٢- اقدام: یک اقدام مشخص انجام می‌دهیم (درس خواندن، تحليل كارنامه و...).
٣-پاداش: پاداش دریافت می‌کنیم (رسيدن به تراز و رتبه‌ی مطلوب در هر آزمون).
با درك حلقه‌ی عادت‌ها مي‌توانيم انگيزه، روند و پاداش نهايي شركت در آزمون‌ها را شناسايي نموده و تغيير بدهيم و در نتيجه با اين كار به ترازِ بالا و درصد و رتبه‌ی عالي در كنكور سراسري دست پيدا كنيم.