سرسختی عنصری درونی و ویژگی برخی افراد است. این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کند تا در رویارویی با سختی‌ها ناامید نشوند. این عامل انگیزشی سبب می‌شود در اوضاع تنش‌‌زا راحت‌تر بتوانند به چاره‌جویی مشکلات بپردازند و به آن‌ها در سازگاری با ناهمواری‌ها کمک می‌کند.
تکیه‌ی صرف بر هوش و استعداد ممکن است برای مدتی کارها را پیش ببرد، ولی در حالت کلی در تحصیلات پیشرفته و بالاتر به کار نمی‌آید؛ البته علاقه داشتن به موضوعی که روی آن کار می‌کنید به سخت‌کوشی و سعی و تلاش بیش‌تر شما کمک می‌کند. هم‌چنین توجه به این موضوع مهم است که تلاش خود را روی مسائل سودده و مفید هدف‌گذاری کنید، نه مسائل بی‌ثمر. به طور خاص، وقت خود را صرف اندیشیدن کنید، نه پرداختن به یک «مسئله‌ی بزرگ» یا «نظریه‌ی بزرگ»؛ البته ممکن است زمانی برسد که احساس بطالت، فرسودگی یا ناامیدی به شما دست دهد و انگیزه‌ای برای ادامه‌ی کار نداشته باشید. کاملاً طبیعی است و فشار آوردن بر فرد برای ادامه دادن آن کار پس از مدتی نتیجه‌ی عکس خواهد داد. در این مواقع بهتر است فرد چند مسئله‌ی کوچک‌تر داشته باشد (حتی غیر ریاضی). حتی وقتی از این مسئله‌های کوچک خسته شدید می‌توانید دوباره به سوی مسئله‌ی بزرگ اصلی بازگردید.
تفاوت اساسی بین «سخت‌کوشی» و «بالا بردن تعداد ساعت‌های کار» وجود دارد. به طور خاص، فشار وارد کردن بر کسی که خسته و بی‌انگیزه است و آماده نیست یا درگیر مسئله‌های دیگر است، می‌تواند اثر عکس داشته باشد و در بلندمدت تأثیر منفی بر بازدهی او می‌گذارد. بهتر است برای فردی که انگیزه و انرژی دارد و آماده است و درگیر کارهای دیگر نیست، ساعت‌های کم ولی با بازدهی بالا برای کار اختصاص داده شود تا این‌که زمان زیادی از او با بازده پایین پر کنیم، در حالی که چهار فاکتور بالا را نداشته باشد.