تابستان فصل ویژهای برای دانشآموزان آیندهنگر و زرنگ است؛ زیرا با توجه به نتایج هر سالهی کنکور سراسری، اکثر قبولشدگان از اهمیت فصل تابستان سخن میگویند و اینکه بخش مهمی از فعالیت آنها در فصل تابستان و قبل از شروع سال تحصیلی چهارم بوده است.
اکنون تابستان به نیمه رسیده است و دانشآموزان کنکوری در فصل تابستان از نظر عملکرد به 2 دسته تقسیم میشوند:
دستهی اول دانشآموزانی که از ابتدای فصل تابستان برنامهی دقیق و مشخصی برای خود طراحی کرده و طبق آن پیش رفتهاند و آن را ادامه خواهند داد.
دستهی دوم دانشآموزانی که مدام تصمیم میگیرند که از فردا شروع کنند ولی اقدامی نمیکنند.
مطالب این مقاله ویژهی دانشآموزان گروه دوم است.
به این مثال توجه کنید: 5 پرنده روی شاخهی درختی قرار دارند. 4 پرنده تصمیم میگیرند که از روی شاخه بپرند. اکنون چند پرنده روی شاخه باقی مانده است؟ پاسخ: همان 5 پرنده؛ چون آن 4 پرنده فقط تصمیم گرفتهاند که از روی درخت بپرند، ولی برای پریدن اقدامی نکردهاند.
دانشآموزان عزیز! تا زمانی که برای شروع کار خود فقط تصمیم میگیرید و عمل کردن به تصمیمتان را به فردا موکول میکنید، نهتنها هیچ نتیجهای عایدتان نمیشود، بلکه از رقیبان خود نیز عقب میمانید.
ارزش فصل تابستان به اندازهی یک سال تحصیلی است. هنوز به اندازهی کافی فرصت دارید. برای افرادی که هدفی در زندگی دارند، هرگز دیر نیست. شما هم میتوانید نیمهی دوم تابستان را با برنامهریزی و عمل به آن سپری کنید و نتایج درخشانی را رقم بزنید. اگر تا کنون برای برنامهریزی و موفقیت در کنکور سال آینده اقدامی نکردهاید، توصیههای زیر را عملی کنید و از پیشرفت خود لذت ببرید:
1- تعیین هدف نهایی (دوست دارید سال آینده در چه رشته و دانشگاهی تحصیل کنید؟)
2- کسب اطلاعات در مورد نتیجهی لازم برای قبولی در رشته و دانشگاه مد نظر
3- ثبت نام و شرکت در آزمونهای برنامهای
4- تهیهی منابع لازم (کلاس، کتاب و برنامههای آموزشی)
5- نوشتن لیست کارهای غیر ضروری که تا کنون بیشتر وقتتان را به آنها اختصاص میدادید و سپس حذف یا کاهش آنها
6- برنامهریزی درسی هماهنگ با آزمونهای برنامهای و کلاسها (روزانه بین 6 تا 8 ساعت مطالعه)
7- تحلیل و بررسی تستهای مجموعهای و آزمونهای برنامهای
برای موفقیت در کنکور سراسری، وجود دو سرمایهی باارزش، الزامی است: اولی زمان و دومی برنامهریزی و عمل به آن. سرمایهی اول به صورت کامل در اختیار شماست. وظیفهی شما، تأمین سرمایهی دوم است.
«کسی که از تلاش برای بهتر شدن دست میکشد، حتی خوب بودنش را هم متوقف میکند.»