دانش‌آموز کنکوری که باشی، فارغ از نتیجه‌ای که می‌گیری، برای اینکه بتوانی از دانش خود حداکثر استفاده را بکنی، به آرامش و خودمدیریتی نیاز داری. راستش آن روزها من هم دانش‌آموز کانونی بودم. ده‌ها بار مجلات آزمون را خوانده بودم و تجربیات بچه‌های بزرگ‌تر از خودم را بررسی کرده بودم.
هفته‌ی قبل از کنکور، ساعاتی را به فکرکردن گذراندم. به این فکر کردم تا جایی که امکان داشته، تلاش کرده‌ام و باید احساساتم را در جلسه‌ی کنکور مدیریت کنم. برای هر درس به‌طور شفاف تصمیم گرفتم که به چه مباحثی پاسخ بدهم. جدول زمان‌های نقصانی را حفظ کردم و حتی تصمیم گرفتم چه خوراکی‌هایی را با خودم به جلسه ببرم. با خودم قرار گذاشتم به نتیجه و آینده‌ام، بعد از جلسه فکر کنم.
خلوت‌کردنِ با خودم باعث شد در جلسه به آرامشی که نیاز داشتم، برسم.