قاعده‌ی اول: سؤالات را به ترتیب دفترچه پاسخ دهید. جابه‌جا کردن درس‌ها با توجه به اهمیت آن‌ها یا بر اساس پیش‌‌داوری‌های شما که مثلاً درسی را که بیش‌تر بلد هستید اول جواب دهید تا بعداً در آن درس وقت کم نیاورید باعث به هم خوردن توازن زمانی پاسخ به سؤالات می‌شود و در درس‌های مهم یا قوی وقت بسیار زیادی صرف می‌کنید. اگر سؤالات این درس‌ها سخت باشد تعداد غلط‌های‌تان افزایش می‌یابد و درعوض وقت کافی برای پاسخ به درس‌هایی که در آن‌ها ضعیف‌تر هستید نخواهید داشت. ضمناً چیدمان دفترچه‌ی سؤالات طوری است که رعایت ترتیب پاسخ‌گویی بیش‌ترین بازده ذهنی و درنتیجه بهترین خروجی را برای شما در پی خواهد داشت.
قاعده‌ی دوم: نگران کمبود وقت نباشید. پاسخ به 6 سؤال از 10 سؤال یعنی 60 درصد سؤالات و قبولی در بهترین رشته‌ها و بهترین دانشگاه‌ها را به دنبال خواهد داشت. پس با آرامش تک تک سؤالات را به‌دقت بخوانید و با دنبال کردن عبارت‌ها با مداد نوشته‌ها را هم‌زمان با خواندن بررسی کنید تا تعبیر غلط از عبارت‌ها نداشته باشید و هم به داده‌ها و هم به خواسته‌های سؤال به‌درستی پی ببرید. به اعداد دقت کنید. به ممیز‌ها و تعداد صفرهای قبل و بعد از ممیز و به واحدهای داده‌شده و خواسته‌شده دقت کنید. به ویرگول‌ها دقت کنید که گاهی می‌توانند معنی عبارات را تغییر دهند. بعد از خواندن صورت سؤال به طور کامل، گزینه‌ها را هم نگاه کنید و بعد از آنالیز گزینه‌ها راجع به پاسخ دادن یا ندادن به سؤال تصمیم بگیرید؛ زیرا گاهی با دیدن گزینه‌ها متوجه می‌شوید که پاسخ دادن به این سؤال وقت‌گیر است یا ارتباط بین سؤال و پاسخ را درست نفهمیده‌اید که لازم است به این تیپ سؤالات جواب ندهید.
قاعده‌ی سوم: در مورد پاسخ به سؤال آن‌ها را به دو دسته تقسیم کنید. دسته‌ی اول سؤالاتی که قبلاً مشابه آن‌ها را حل کرده‌اید و با روش حل آن‌ها آشنا هستید و مطمئنید که می‌توانید آن‌ها را در زمان تعیین‌شده حل کنید. این تیپ سؤالات را با علامت «+» نشان‌دار کنید و آن‌ها را بلافاصله حل کنید. لازم است هنگام حل این سؤالات راه‌حل‌ها را خوش‌خط و خوانا در محلی که برای این کار پیش‌بینی شده است بنویسید. نوشتن راه‌حل‌ها ضمن افزایش تمرکز باعث افزایش آرامش و کاهش اشتباه می‌شود. هم‌چنین باعث می‌شود اگر راه‌حلی را نیمه‌کاره رها کردید بعداً بتوانید ادامه‌ی آن را حل کنید و در زمان صرفه‌جویی کنید. دسته‌ی دوم سؤالاتی هستند که مشابه آن‌ها را ندیده‌اید یا فکر می‌کنید این سؤالات را بلد نیستید یا خیلی دشوار هستند یا حل آن‌ها زمان‌بر است. این سؤالات را با علامت «-» مشخص کنید و آن‌ها را کنار بگذارید و دیگر به حل این سؤالات فکر نکنید.
سؤالاتی نیز وجود دارند که نمی‌توانید راجع به آن‌ها با قطعیت صحبت کنید. دقیقاً نمی‌دانید که آن‌ها را بلدید یا بلد نیستید یا راجع به روش حل آن‌ها شک دارید. آن‌ها کمی دشوارند یا فکر می‌کنید حل آن‌ها زمان‌بر است. در مورد این سؤالات لازم است کنارشان علامت «×» بگذارید و حل کردن آن‌ها را به پایان آزمون موکول کنید.
اجرای این مراحل تا این‌جا هم نتیجه‌ی بسیار خوبی به دنبال خواهد داشت. تمام سؤالاتی را که بلد بودید حل کردید، تمام سؤالاتی را که بلد نبودید از حوزه‌ی اندیشه‌تان حذف کردید و درنتیجه تمرکزتان افزایش یافته است. ضمناً تمام سؤالات وقت‌گیر و دشوار را نشان‌دار کرده‌اید تا در وقت مقتضی به سراغ آن‌ها بروید. هم‌چنین زمانی را هم پس‌انداز کرده‌اید و توانسته‌اید تا آخرین سؤال را در تمام درس‌ها با آرامش ببینید. آخرین سؤالات دفترچه خیلی وقت‌ها سؤالات ساده‌ای هستند که با این روش می‌توانید با آرامش به آن‌ها پاسخ دهید.
پس از رسیدن به پایان سؤالات، لازم است برگردید و برای پاسخ دادن به سؤالاتی که آن‌ها را با علامت «×» مشخص کرده‌اید تصمیم بگیرید. به این کار، استراتژی بازگشت می‌گویند. بر اساس این استراتژی باید صرفاً به سراغ سؤالاتی بروید که هنگام علامت‌گذاری متوجه شدید که پاسخ دادن به آن‌ها آسان‌تر است و با کمی صرف وقت و تمرکز می‌توانید جواب آن‌ها را بیابید. توجه داشته باشید که در این روش ضرایب درس‌ها و اهمیت آن‌ها مهم نیست بلکه راحتی حل و سرعت پاسخ ملاک انجام این کار است.