بهترینِ خود باشید؛ همه می‌توانند معمولی باشند

شما دانش‌آموزان عزیز استعداد و توانایی بسیار بالایی دارید؛ ولی برخی از این توانایی و استعداد استفاده نمی‌کنند و آن را به شکوفایی نمی‌رسانند و در همان سطح معمولی خود باقی می‌مانند و به حداقل‌ها راضی می‌شوند.

این بسیار خوب است که استعداد بالایی دارید؛ اما توجه داشته باشید که هیچ کجا به‌تنهایی به استعداد پاداش نمی‌دهند، بلکه این لیاقت و تلاش است که نتایج و پاداش‌ها را رقم می‌زند.

همه‌ی شما اگر اهل فوتبال هم نباشید نام‌های «لیونل مسی» و «کریستیانو رونالدو» را شنیده‌اید. آن‌ها هم می‌توانستند وقتی همسن شما بودند، تنها به استعداد بالای‌شان دلخوش باشند و این جمله را بگویند: «استعداد فوتبالم عالی است. اگر تمرین کنم می‌توانم بازیکن خوبی شوم!» کریستیانو رونالدو می‌توانست تنها یک بازیکن معمولی در سطح لیگ پرتغال و باشگاه اولش «اسپورتینگ لیسبون» باشد؛ اما به حداقل‌ها قانع نشد، از استعدادش استفاده کرد، تلاش کرد، نظر مربیان منچستر یونایتد را جلب کرد، باز هم اشباع نشد، بیش‌تر تلاش کرد. با تیمش قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. اولین توپ طلا را گرفت. باز هم تلاش کرد. به پرافتخارترین باشگاه جهان منتقل شد. باز هم دست از تلاش برنداشت. حتی افت نسبی تیمش در یک مقطع او را ناامید نکرد. دومین و سومین و چهارمین توپ طلا را گرفت. سه بار دیگر قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. با تیم ملی کشورش قهرمان جام ملت‌های اروپا شد و هنوز در سی و چندسالگی به همراه رقیبش «لیونل مسی» در حال جابه‌جا کردن تمام رکورد‌های تاریخ فوتبال هستند؛ اما پا پس نمی‌کشند، در حالی که آن‌ها می‌توانستند «معمولی» باشند.

این یعنی قانع نبودن به حداقل‌ها.