وقتي عصر جمعه براي مشاورهی كارنامه نشسته بودم يكي از شاگردانم با در دست داشتن دفتر برنامهريزي، با دلهره و ناراحتي آمد و گفت با وجود برنامهريزي در طول دو هفته نتوانسته نتيجهی دلخواه خود را در آزمون به دست آورد.
وقتي دفتر برنامهريزياش را نگاه كردم چشمم به ساعت مطالعهی تستي و تشريحي او افتاد.
از صحبتهايش فهميدم كه بيشتر وقتش را به تست زدن گذرانده است و از مطالعهی دقيق كتاب درسي غافل شده و تعادل مطالعاتي بين تستي و تشريحي را رعايت نكرده است. با توجه به اين مشكل برايش توضيح دادم كه مراحل مطالعه را با دقت انجام دهد و افراط و تفريط در هر كاري مشکلساز ميشود و رسيدن به تعادل مناسب بهويژه در درس خواندن يكي از راهكارهاي موفقيت براي دانشآموز به شمار ميرود؛ یعنی در هر درس ۷۰ درصد ساعت مطالعهی خود را به مطالعهی تشریحی و حل تمرینات تشریحی و ۳۰ درصد را به تست زدن اختصاص دهد تا بتواند نتيجهی بهتري در درس خواندن و آزمون دادن به دست آورد. نمودار دایرهای دفتر برنامهریزی کمک قابل توجهی برای داشتن تعادل مطالعاتی ميكند.