مطالعه به خودی خود نمی‌تواند ضامن موفقیت باشد بلکه کم و کیف آن به عنوان چاشنی مطالعه نیز اهمیت زیادی دارند. یکی از این موارد، توجه به ضرایب درس‌ها در کنکور است. به عنوان مثال در رشته‌ی تجربی بیش‌ترین ضریب برای درس زیست و سپس شیمی است. پس عقل حکم می‌کند تا ساعات مطالعه در این دو درس نسبت به درس‌های دیگر بیش‌تر باشد؛ ولی این مسئله نباید موجب نادیده گرفتن درس ریاضی یا مثلاً عربی شود؛ زیرا این دو درس برخلاف پایین بودن ضریبشان از ترازآوری زیادی برخوردارند و مخصوصاً در رقابت ترازهای بالا بسیار مؤثرند.
البته بعد از اهمیت ضریب، بحث تسلط مطرح می‌شود و در درس‌هایی که دانش‌آموز اکثراً وضعیت قرمز یا زرد دارد نیز باید ساعات مطالعه‌اش را در آن درس‌ها افزایش دهد تا نقاط ضعف خود را به نقاط قوت تبدیل کند.
مطالعه‌ی درس زمین نیز برای آن دسته از دانش‌آموزان تجربی که قصد قبولی در رشته‌ی داروسازی را دارند به نسبت یک به پنج در مقایسه با درس زیست توصیه می‌شود؛ چون در زیرگروه دو ضریب آن، یک است. البته حذف آن از برنامه‌ی مطالعاتی به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.