وقتی عصر جمعه برای مشاورهی کارنامه نشسته بودم، یکی از شاگردانم با در دست داشتن دفتر برنامهریزی، با دلهره و ناراحتی پیش من آمد و گفت با وجود برنامهریزی در طول دو هفته نتوانسته نتیجهی دلخواه خود را در آزمون به دست بیاورد.
وقتی دفتر برنامهریزیاش را نگاه کردم ناخودآگاه چشمم به ساعت مطالعهی تستی و تشریحی او افتاد. همان طور که از صحبتهای او در مورد چگونگی مطالعهاش فهمیده میشد او بیشتر وقتش را به تست زدن گذرانده بود و از مطالعهی دقیق کتاب درسی غافل شده بود و تعادل مطالعاتی بین تستی و تشریحی را رعایت نکرده بود.
با توجه به این مشکل برایش توضیح دادم که مراحل مطالعه را با دقت انجام دهد و افراط و تفریط در هر کاری مشکلساز میشود و رسیدن به تعادل مناسب بهویژه در درس خواندن یکی از راهکارهای موفقیت برای دانشآموز به شمار میرود؛ یعنی در هر درس ۷۰ درصد ساعت مطالعهی خود را به مطالعهی تشریحی و حل تمرینات تشریحی و ۳۰ درصد را به تست زدن اختصاص دهد تا بتواند نتیجهی بهتری در درس خواندن و آزمون دادن به دست بیاورد. نمودار دایرهای دفتر برنامهریزی کمک قابل توجهی برای ایجاد و پی بردن به این تعادل مطالعاتی میکند.