لطفاً خودتان را معرفی کنید.
پدر: من فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی اصفهان و کارشناس مخابرات هستم.
مادر: من لیسانس زیست شناسی دارم و در حال حاضر فرهنگی هستم.
مهسان از چه سالی عضو کانون شد؟
پدر: از سال چهارم در آزمون های کانون شرکت کرد.
مادر: تسال سوم به المپیاد رفت و نتوانست در آزمون‌ها شرکت کند؛ به همین دلیل سال چهارم عضو کانون شد.
یک سال عضویت در کانون چه تأثیری بر موفقیت تحصیلی او داشت؟
پدر: مهسان از اول دبستان تا وقتی دیپلم گرفت همیشه جزء نفرات اول بود. وقتی عضو کانون شد توانست با برنامه‌ریزی کانون به صورت منسجم و منظم درس بخواند. ارزیابی آزمون‌ها نیز نقش مهمی در موفقیت او داشت.
قبل از این‌که به مدرسه برود آیا استعداد و توانایی خاصی در او سراغ داشتید؟
مادر: مهسان یک سال و سه ماه داشت که مادرم به شدت بیمار شده بود. روزی مهسان همان طور که زیر تخت مادرم نشسته بود نقاشی می‌کشید. مادرم با دیدن نقاشی او تعجب کرد و گفت استعداد فوق‌العاده‌ای دارد. وقتی پنجم دبستان را تمام کرد مدیر مدرسه‌اش پیش‌بینی کرد که او رتبه‌ی برتر را در کنکور خواهد آورد.
غیر از درس خواندن و موفقیت تحصیلی چه مهارت‌های دیگری دارد؟
مادر: او در زمینه‌ی موسیقی و نقاشی مهارت دارد و در دبستان در مسابقات خوش‌نویسی مقام آورد. البته وقتی به دبیرستان رفت کار در این زمینه‌ها را کنار گذاشت و سال سوم نیز در المپیاد زیست‌شناسی شرکت کرد و در مرحله‌ی اول پذیرفته شد اما مرحله‌ی بعد را از دست داد.
سال چهارم چگونه با او همراهی کردید؟
مادر: من تنها کاری که برایش می‌کردم این بود که شرایط خانه را مساعد نگه دارم. خواهرش در زمینه‌ی آموزشی خیلی به او کمک کرد.
پدر: من پیگیر کارهایش بودم و رتبه‌هایش را بررسی می‌کردم. متوجه شده بودم که رتبه‌هایش ارتباط مستقیمی با شرایط روحی‌اش دارند. هر گاه حجم مباحث زیاد می‌شد و نمی‌توانست خوب درس بخواند عصبی می‌شد و افت تراز داشت. در این شرایط سعی می‌کردم به او روحیه بدهم. او علاقه‌ی زیادی به ارزیابی آزمون‌ها داشت؛ بنابراین در هیچ آزمونی غیبت نکرد.
دنیای مجازی و استفاده از اینترنت چه جایگاهی در خانواده‌ی شما دارد؟ دیدگاه شما نسبت به این موضوع چیست؟
پدر: این ابزار چیزی است که هم می‌توان از آن استفاده‌ی مفید داشت و هم استفاده‌ی مضر. فرزندان باید آموزش ببینند که از ویژگی‌های مثبت هر ابزاری استفاده کنند. در این صورت هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید. در خانواده‌ی ما استفاده از اینترنت، جزء لاینفک زندگی شده است.
مادر: به نظر من امروزه نمی‌توان بدون استفاده از اینترنت و به طور کل، تکنولوژی زندگی کرد ولی باید قبل از استفاده از آن، فرهنگ درست کار با این ابزار را آموخت.
شما که بخشی از زندگی‌تان در بیرون از خانه می‌گذرد وقتی به خانه می‌آیید چگونه برای اعضای خانواده‌تان وقت می‌گذارید؟
پدر: وقتی حجم کارها زیاد می‌شود خواه‌ناخواه و علی‌رغم میل باطنی، وقت گذاشتن برای خانواده کم می‌شود؛ ولی من سعی می‌کنم تعادلی بین کار بیرون و خانه ایجاد کنم و زمان بیش‌تری را کنار فرزندانم باشم.
مادر: من با فرزندانم خیلی صمیمی هستم و وقتی به خانه می‌آیم سعی می‌کنم با گفت‌وگو و شنیدن حرف‌های آن‌ها در کنارشان باشم و فضای خانه را شاد کنم. خانواده‌ی ما به طور کل با تماشای تلویزیون بیگانه است و سعی می‌کنیم این وقت را صرف پیاده‌روی و گفت‌وگو با یکدیگر کنیم.
