سال 81 دانش آموز سال سوم رشته ریاضی بودم که درآزمونهای کانون ثبت نام کردم.درآن زمان کتابی به اسم کتاب خودآموز نبود وهمه دانش آموزان کلاسور ارزیابی داشتند.من هم آزمونم را ارزیابی می کردم واشتباهاتم را داخل کلاسور می نوشتم اما آزمونهایی که تعداد اشتباهاتم زیاد بود رغبتی برای انجام این کار نداشتم.
با شروع پیش دانشگاهی پشتیبان جدیدم خانم ستاره تقی زاده در صفحه اول کلاسورم نوشت:" این کلاسور را تاپایان بیست وسوم که آزمون سراسری است تکمیل کن و به عنوان ماحصل زحماتت سال های سال نگه دار."
این جملات باعث شد ارزیابی آزمون از حالت روتین وکسل کننده ی همیشه برایم به یک کار لذت بخش تبدیل شود لذت تصحیح ویادگرفتن اشتباهاتم برایم شیرین وارزشمند بود واین که قراربود اشتباهاتی رو که ممکن بود روز کنکور مرتکب شوم از قبل به خوبی یادگرفته بودم ومطمئن بودم که تکرار نمی شوند،تشویقم می کرد.
سال 92 که همکاریم رو با کانون به عنوان پشتیبان آغاز کردم درصفحه اول کتاب خود آموزدانش آموزنم نوشتم "امیدوارم با یادداشت اشتباهاتت و عدم تکرار آنهادر بیست ودومین آزمون که همان آزمون سراسری است به بهترین نتیجه برسی"
فرنوش زندیه-پشتیبان گروه چهارم ریاضی
نمایندگی اسلامشهر