برای ایجاد انگیزهی بیشتر، او را به دانشگاههای محل تحصیل خودم میبردم
لطفاً خودتان را معرفی کنید.
پدر:محمد شورمیج هستم. دکترای تاریخ دارم و دانشیار دانشگاه پیام نور رامسر هستم.
مادر: عالیه شورمیج هستم. کارشناسی ریاضی دارم و دبیر ریاضی هستم.
چقدر برای آناهیت وقت گذاشتید؟
مادر: با توجه به رشتهای که تدریس میکنم، سعی میکردم تا حدودی اشکالات درسی آناهیت را در زمینهی ریاضی بهویژه بخش هندسه برطرف کنم و هروقت به تست یا سؤال جالبی برخورد میکردم، حتماً آن را به دخترم نشان میدادم. بعد از هر آزمون، سؤالات را با هم بررسی و آزمون را تحلیل میکردیم و اصولاً بعد از آزمون، بعدازظهر بهاتفاق خانواده بیرون میرفتیم.
پدر: سعی میکردم تجربیاتم را دربارهی نحوهی مطالعه و برنامهریزی درسی، در اختیار دخترم قرار دهم و با این کار برایش ایجاد انگیزه میکردم. هر کتاب کمکدرسیای را که نیاز داشت، سریع برایش فراهم میکردم تا برنامهاش مختل نشود؛ اما بهنظرم نقش اصلی را مادر آناهیت بر عهده داشت که آرامش در خانه بود. همیشه آناهیت را از حواشی دور نگه میداشت.
تصمیم گرفتید او را از دبستان با کانون آشنا کنید. دربارهی این موضوع توضیح میدهید؟
از طریق گفتوگو با اطرافیان و رتبههای برتر سالهای قبل، متوجه شدیم که شرکت در آزمونهای مستمر باعث نظم در مطالعه و انگیزهبخشی مضاعف میشود. ما نیز برای قبولی فرزندمان در مدارس تیزهوشان و کسب نتیجهی خوب در کنکور، او را در کانون ثبتنام کردیم. البته شناختی که از مدیر محترم کانون تنکابن و اعضای آن داشتیم نیز عامل دیگری در این زمینه بود.
آناهیت به این انتخاب چگونه پاسخ میداد؟
آناهیت به درسخواندن علاقه داشت. او با علاقه درس میخواند و لذت میبرد. هرگز احساس خستگی او را ندیدیم. معقتد بود برای بازخوردگرفتن از دو هفته درسخواندن، آزموندادن تنها راهحل است. برای آزموندادن اشتیاق فراوانی داشت و از رقابت با دیگران لذت میبرد. روزهایی که آزمون داشت، خودش صبح با شور و شوق خاصی بیدار میشد و با انرژی به کانون میرفت و از تحلیلکردن آزمونها لذت میبرد.
انتظار رتبهی یکرقمی را از او داشتید؟
هیچوقت برای درسخواندن و گرفتن نتیجهی خاص، او را تحتفشار قرار ندادیم. بهنظر ما رتبهی کنکور تنها یک عدد است. خیلی از دانشآموزان قوی ممکن است بهدلیل شرایط روز کنکور نتیجهی مطلوب را کسب نکنند. طبق نتایجی که در طول سال از او دیدیم، انتظار رتبهی زیر 100 کشوری را داشتیم و خدا را شاکریم که رتبهی 32 کشوری را کسب کرده است.
مهمترین مشکل آناهیت در سال کنکور چه بود و چگونه برطرفش کردید؟
مادر: سال دهم و یازدهم استرس زیادی برای کنکور نداشت و با آرامش درس میخواند؛ ولی در ابتدای سال دوازدهم استرس عجیبی به سراغش آمد که اعتمادبهنفس آناهیت را کم کرد. در سال قبل، همه کارهایش را خودش برنامهریزی میکرد؛ اما بهدلیل استرس زیاد و شرایط سال دوازدهم، احساس میکرد خودش توانایی برنامهریزی برای کارهایش را ندارد و دیگران خیلی بهتر از او عمل میکنند. چندین بار با او حرف زدم و پدرش به او مشاوره داد و اینها باعث شد دوباره با انرژی شروع کند. همیشه درسها را پیشخوانی میکرد و بهراحتی تمام مطالب را چندین بار مرور میکرد.
در ایام کرونا چگونه با فرزند خود همراهی کردید؟
مادر: با توجه به تعطیلی مدارس و دانشگاهها، تدریس آنلاین من و پدرش و حضور همهی اعضای خانواده در خانه، برای جلوگیری از شلوغی و ازدسترفتن تمرکز دخترم، از اسفندماه در واحدی مجزا درس میخواند؛ ولی هر چندساعتیکبار به او سر میزدم تا احساس تنهایی نکند. در این ایام سعی میکردم او را از خبرهای لغو یا تعویق کنکور دور نگه دارم تا برنامهی درسیاش به هم نریزد.
قبل از دبستان، متوسطهی اول، دوم و سال کنکور چه کار خاصی انجام دادید که موفقیت آناهیت را به همراه داشت؟
مادر: مطالعهکردن و تحصیل، در خانوادهی ما ارزش است و آناهیت هم از بچگی عاشق کتابخواندن بود. از همان کودکی متوجه علاقه و استعدادش در ریاضی شدم. سعی میکردم به او کمی بیشتر از چهارچوب کتاب درسی، ریاضی یاد بدهم. در همان دوران ابتدایی جمع و تفریق اعداد صحیح و توانرسانی را بهراحتی یاد گرفت و در ادامه هم همیشه به حل تستهای چالشی ریاضی علاقه داشت.
پدر: هروقت به سفر میرفتیم، دانشگاههای معتبر آن شهر را به آناهیت نشان میدادم و چند بار هم او را به دانشگاههای محل تحصیل خودم بردم تا انگیزه پیدا کند. برایش کتاب میخریدم و سعی میکردم که در محیط علمی بزرگ شود.
عادتهای خوب دخترتان از لحاظ آموزشی و ابعاد دیگر چگونه بود؟
آناهیت بسیار خودکفا بود. هیچوقت به یاد ندارم که درسخواندن را به او گوشزد کرده باشیم. برعکس، گاهی به او میگفتیم که تفریح هم داشته باشد. دختر بسیار منطقی است و همیشه در درسخواندن و انجام کارهای روزمره برنامهریزی دارد. ویژگی ممتاز او احساس نوعدوستی اوست. همیشه دوست دارد به دیگران کمک کند. پس از کنکور هم دانشآموزان زیادی را در مقاطع مختلف راهنمایی کرد. حتی در سال کنکور با وجود حجم زیاد کارهایش، گاهی به برادرش در انجام تکالیفش کمک میکرد و عاشق زندگی اجتماعی است.
چه توصیهای به پدرها و مادرها دارید؟
مادر: با فرزند خود رابطهی دوستانه برقرار کنید و همیشه شنوندهی نظرات و علایقشان باشید. نظرات خود را به آنها تحمیل نکنید و به آنها حق انتخاب بدهید. به آنها اعتماد کنید و از تصمیماتشان حمایت کنید.
پدر: بهقدر ظرفیت فرزندان از آنها انتظار داشته باشید. برای تحصیل آنها بهدرستی برنامهریزی کنید.