دانش‌آموز باانگیزه همیشه متفاوت است. دنیای افکارش رنگارنگ است. شاداب است. می‌داند که می‌تواند آینده‌اش را برای خود و اطرافیانش زیبا کند. صبح جمعه با روحیه‌ای پرامید در جلسه حاضر می‌شود و تمام موارد مثبتی که انتظار می‌رود، دارد.
شاید گاهی همه چیز آن قدر که انتظار داریم خوب نباشد. لازم نیست همه و همه یکسان باشند. نمی‌شود که همه از ابتدا عالی باشند. انگیزه را باید در ذهن تزریق کرد. انگیزه را باید به وجود آورد. شاداب بودن را باید در فکر تکرار کرد. از همین حالا در هر مرحله هستید ذهنتان را به سوی بهتر بودن راهنمایی کنید. موفقیت را در قلبتان تکرار کنید.
یکی از مواردی که موتور باانگیزه بودن را روشن نگه می‌دارد غیبت نکردن در آزمون‌هاست. با هر سطح از اطلاعات باید در آزمون‌ها شرکت کرد.
حتی اگر هیچ درسی در دو هفته‌ای که داشته‌اید نخواندید بدانید که آزمون دادن شما یک نوع بازیابی است.
یکی از روش‌های مطالعه‌ای که تاکید بر اجرای آن همیشه وجود دارد روش بازیابی است. یعنی دانش‌آموز ابتدا سوالات یک مبحث را می‌خواند و بعد درس مربوطه را مطالعه می‌کند. با همان پیش‌زمینه‌ی ذهنی که از درس‌ها دارد قطعا خیلی عمیق‌تر درس را می‌فهمد.
پس در بدترین حالتی که دانش‌آموز برای خود تصور می‌کند، یعنی عدم مطالعه‌ی قبلی، آزمون دادن تبدیل به روش بازیابی می‌شود و هرگز آزمون ندادن توصیه نمی‌شود.
در بقیه‌ی سطوح مطالعه هم هر فردی که ثبت‌نام کرده قطعا فواید مقایسه شدن در یک جامعه‌ی آماری بالا را دانسته است.
چه ایرادی دارد یک یا دو آزمون یا حتی چند آزمون تراز شما پایین‌تر از حالت عادیتان باشد. مگر نه اینکه برای خودتان و پیشرفت بیشتر آزمون می‌دهید؟ باید به این باور برسید که خودتان مهم هستید و هدفی که دارید. قطعا با استمرار آزمون راه خود را پیدا نموده و حتما پیشرفت خواهید کرد.
فردی که عادت می‌کند غیبت کند نظم را گم می‌کند و کم‌کم در هیاهوی این بی‌نظمی انگیزه‌ی خود را از دست می‌دهد که در این حالت، ادامه‌ی مسیر خیلی سخت خواهد شد.