گفت‌وگو با مادر پریسا علاوی طوسی، رتبه‌ی 2 زبان کشور از سمنان:
وقتی به موضوعی علاقه داشت، آن را رها نمی‌کرد
پریسا علاوی طوسی، رتبه‌ی 2 زبان کشور و رتبه‌ی 706 تجربی منطقه از شهر سمنان است. پدرش رتبه‌ی 200 منطقه‌ی 1 و متخصص پاتولوژی از دانشگاه تهران است. مادرش رتبه‌ی 5 منطقه‌ی 2 و متخصص جراحی عمومی است. پریسا از دوم دبیرستان در آزمون‌های کانون شرکت کرده است. در ادامه، گفت‌وگو با مادر پریسا را می‌خوانید:
وضعیت تحصیلی پریسا در دوران کودکی چگونه بود؟
پریسا دبیرستان را در مدرسه‌ی نمونه‌دولتی فرزانگان سمنان گذراند. از اول دبستان تا اول دبیرستان همیشه شاگرد اول بود. از بچگی به اطرافش خیلی توجه داشت و وقتی از چیزی خوشش می‌آمد بارها و بارها آن را می‌دید.
از چه سنی متوجه علاقه و استعداد پریسا شدید؟ آیا خاطره‌ای در این زمینه دارید؟
من در شبانه‌روز گاهی فقط پنج ساعت در منزل بودم و همین باعث شده بود پریسا یاد بگیرد خودش را سرگرم کند. از همان کودکی سی‌دی‌های آموزشی و حتی کارتون‌هایی به زبان انگلیسی برایش تهیه می‌کردم و بیش‌تر اوقاتی که تنها بود خودش را با آن‌ها مشغول می‌کرد. اوایل فکر می‌کردیم چیز زیادی از این کارتون‌های زبان اصلی متوجه نمی‌شود. تقریباً چهارساله بود که بسته‌ی آموزشی قرآن را برایش تهیه کردم. اتفاقاً خیلی هم پیچیده و سنگین بود و فکر می‌کردم آن‌ها را متوجه نمی‌شود. یک روز که از خیابان رد شدیم به من گفت آن‌جا نوشته بانک کشاورزی! من فکر کردم شکل نوشته را از تبلیغات تلویزیونی حفظ کرده است. وقتی به خانه برگشتیم چند کلمه روی کاغذ نوشتم و او توانست تمام آن‌ها را درست بخواند. متوجه شدم که با دیدن همین بسته‌ی آموزشی قرآن خواندن کلمات فارسی را یاد گرفته است. از آن به بعد با او جمله‌سازی و نوشتن را کار کردیم.
دیدن فیلم‌ها به زبان انگلیسی چه‌قدر در گرایش او به رشته‌ی زبان انگلیسی تأثیر داشت؟
کارتون‌های زبان انگلیسی حدود 20 سی‌دی بود که پریسا بارها و بارها آن‌ها را نگاه کرد و گویی هر بار چیز جدیدی در آن کشف می‌کرد. علاوه بر زبان در تلفظ‌ها هم مسلط شده بود و هنگام صحبت حتی در خارج از کشور هم کاملاً راحت و مسلط صحبت می‌کند. گوش او با لغات آشناست. دوره‌ی دبستان یک‌سری کارتون به زبان ژاپنی داشت که 200 قسمت بود. پریسا 5 بار سری کامل این کارتون را دید و به زبان ژاپنی هم مسلط شد. این کارتون‌ها با زیرنویس انگلیسی بود و برای پریسا تمرینی برای هر دو زبان بود. یکی از دوستانم که در ژاپن زندگی می‌کند، بعد از صحبت با پریسا از من پرسید که پریسا چند سال ژاپن زندگی کرده است.
خاطره‌ای از موفقیت‌های دوران تحصیل پریسا به یاد دارید؟
تا سال اول دبیرستان همیشه شاگرد اول بود. کلاس سوم راهنمایی در مسابقه‌ی برنامه‌نویسی شرکت کرد و رتبه‌ی سوم شهر را به دست آورد. در دوران راهنمایی داستانی درباره‌ی عید غدیر نوشت که در سطح شهر مقام اول شد و در سال 91 در مسابقات نهج‌البلاغه رتبه‌ی یک استانی را به دست آورد. از چهارسالگی که فهمیدم به زبان علاقه دارد او را در کلاس زبان ثبت نام کردیم. البته تا هفت‌سالگی فقط با بازی و شعرخوانی و به صورت گفتاری با بچه‌ها کار می‌کردند. این کلاس‌ها را تا سوم دبستان ادامه داد و بعد از آن به خاطر زیاد شدن حجم درس‌ها فقط تابستان‌ها به کلاس زبان می‌رفت. درواقع پریسا با علاقه‌ی شخصی و تماشای فیلم در زبان انگلیسی قوی شد.
ویژگی خاصِ پریسا یا عوامل موفقیتش چه بوده است؟ آیا از بچگی حدس می‌زدید در این جایگاه قرار بگیرد؟
پریسا همه چیز را در درس نمی‌دید بلکه به همه‌ی کارهایش اهمیت می‌داد. نقاشی می‌کرد، هم‌چنان برای تقویت زبان انگلیسی وقت می‌گذاشت و سعی می‌کرد به همه‌ی علاقه‌مندی‌هایش توجه داشته باشد. ما هیچ وقت به دنبال رتبه‌ی خاصی برای او نبودیم. زبان انگلیسی، علاقه‌مندی پریسا بود. پریسا وقتی به چیزی علاقه نشان می‌دهد رهایش نمی‌کند. برای موفقیت در رشته‌ی تجربی، مدرسه‌اش تأثیر بیش‌تری داشت. از دوم دبیرستان در آزمون‌های برنامه‌ای کانون شرکت کرد؛ اما چهارم دبیرستان بود که آزمون‌ها را جدی گرفت. مطمئناً اگر توجه بیش‌تری به این موضوع داشت، رتبه‌اش در رشته‌ی تجربی هم خیلی بهتر می‌شد.
