گفت‌وگو با ابراهیم نعمتی خانیکی، معلم ریاضی متوسطه‌ی اول

من ابراهیم نعمتی خانیکی، دبیر ریاضی در مقطع متوسطه‌ی اول هستم. در منطقه‌ی 14 تهران تدریس می‌کنم و 25 سال سابقه‌ی معلمی دارم.

گفت‌وگو با ابراهیم نعمتی خانیکی، معلم ریاضی متوسطه‌ی اول

در کنار بچه‌ها حالم خوب است


لطفاً خودتان را معرفی کنید.

من ابراهیم نعمتی خانیکی، دبیر ریاضی در مقطع متوسطه‌ی اول هستم. در منطقه‌ی 14 تهران تدریس می‌کنم و 25 سال سابقه‌ی معلمی دارم.


چه شد رشته‌ی ریاضی را انتخاب کردید؟

من به ریاضی علاقه‌ داشتم و در دانشگاه‌های تربیت‌ معلم وابسته به آموزش و پرورش تحصیل کردم. بعد به دانشگاه شهیدرجایی رفتم و در حال حاضر دانشجوی ارشد ریاضی محض هستم.


از معلم بودن راضی هستید؟

من از حرفه‌ام راضی‌ام و بودن در کنار بچه‌ها حالم را خوب می‌کند.


شما خودتان روزی دانش‌آموز بودید و معلمانی داشتید. الان شما معلمید و ده‌ها دانش‌آموز دارید. چه احساسی از معلمی دارید؟

من به دانش‌آموزانم علاقه دارم و سعی می‌کنم با آن‌ها دوست باشم. به هر حال شرایط زمان ما با بچه‌های امروز قابل مقایسه نیست. وقتی دانش‌آموز بودم کسی نبود که در زمینه‌ی تحصیل راهنمایی‌ام کند اما بچه‌ها امروز از مشورت پدر و مادر و معلمان خود بهره‌مند هستند. وقتی وارد حرفه‌ی معلمی شدم 30 سال کار معلمی به نظرم زیاد و طولانی بود و نگران بودم اما نمی‌دانستم که این سال‌ها خیلی زود می‌گذرد. ما معلم‌ها هرچند از نظر امکانات تأمین نیستیم ما وقتی وارد کلاس می‌شویم همه چیز را فراموش می‌کنیم و به وظیفه‌ای که بر عهده داریم عمل می‌کنیم. من در یک مدرسه‌ی هیئت‌امنایی به نام شهید افتخاری تدریس می‌کنم که به دلیل شرایط خاصی که دارد مدت‌زمان کاری ما زیادتر است. به هر حال این مدرسه جزء مدارس خوب منطقه به حساب می‌آید.


در زندگی تحصیلی خود چه فرازها و فرودهایی را تجربه کرده‌اید؟

من همیشه جزء دانش‌آموز خوب بودم اما یک اشکال داشتم و این بود که وقتی به پایان نزدیک می‌شدم کارم را رها می‌کردم. من بارها ادامه‌ی تحصیل دادم و متوقف شدم؛‌ اما دوباره شروع کردم. در حال حاضر هم هماهنگی بین تدریس و رفتن به دانشگاه برایم سخت است؛ اما برای ارتقای سطح دانش و موقعیت اجتماعی‌ام این سختی‌ها را تحمل می‌کنم.


از سختی‌های حرفه‌تان بگویید.

من چند سال دو شیفت کار کردم. صبح‌ها به دو مدرسه‌ی غیر انتفاعی در منطقه‌ی 6 می‌رفتم و در مدت نیم‌سال فرصت داشتم که با موتور خودم را به مدرسه‌ای دولتی در محله‌ی پیروزی برسانم و در شیفت بعدازظهر مشغول شوم. فقط این چند سال برایم سخت بود و بقیه‌ی سال‌ها مشکلی نداشتم.


نقطه‌ی قوت شما در معلمی چیست؟

سنگین‌ترین سال برای من سال اول تدریس بود که با 6 پایه‌ی سوم راهنمایی شروع کردم. دانش‌آموزانم خیلی ضعیف بودند و من مجبور شدم خودم را در تدریس قوی کنم و به‌روز باشم. هیچ وقت اتفاق نیفتاده است سؤالاتی را که برای امتحان امسال طراحی می‌کنم برای سال بعد هم استفاده کنم. همیشه سؤالات را به‌روز طراحی می‌کنم و آرشیو سؤال ندارم. ویژگی دیگرم این است که اگر 10 کلاس درس هم داشته باشم بدون این‌که یادداشت کنم می‌دانم که به هر کدام چه مباحثی را تدریس کرده‌ام. کلاس‌هایم را سطحی‌بندی کرده‌ام و اگر سطح کلاس بالا باشد به آن‌ها مطالب فراتر از کتاب درسی تدریس می‌کنم.


Menu