«ما با کمبود معلم مواجه بودیم و این موضوع همیشه فکرم را مشغول می‌کرد. معلمی شغلی بود که می‌توانستم از این طریق به دانش‌آموزان منطقه‌ی خودم خدمت کنم. برای همین رشته‌ی ریاضی را برای ورود به دانشگاه تربیت معلم زاهدان انتخاب کردم تا بتوانم بخشی از مشکلات را برطرف کنم.»
او مدت‌ها در مدرسه‌ی شبانه‌روزی در روستایی نزدیک مرز ایران و پاکستان تدریس می‌کرد؛ همان جایی که در یک استراحت عصرگاهی، بچه‌های خوابگاه دور هم می‌نشستند و در مورد مسائل درسی با هم صحبت می‌کردند.
می‌گفت: «دوست دارم بچه‌هایم یاد بگیرند از ریاضی لذت ببرند؛ به همین دلیل مطالعاتم را به‌روز می‌کردم تا اگر دانش‌آموزی مطلب را متوجه نشد از طریق دیگری به او آموزش دهم.»
آقای فرزاد فاضلی در حال حاضر در مدرسه‌ای تدریس می‌کند که روزی از آن‌جا فارغ‌التحصیل شد؛ مدرسه‌ی شهیدمطهری سراوان.
فرزاد فاضلی، نفر دوم سمت راست، معلم ریاضی عبدالله رئیسی، رتبه‌ی 2 کنکور انسانی سال 97 از سراوان