کار با دانش‌آموزان استثنائی روحیه‌ی خاصی می‌خواهد
لطفاً خودتان را معرفی کنید.
من حسین محرابی، آموزگار دانش‌آموزان استثنائی در تمام مقاطع هستم. در مجمتع آموزشی سروش در منطقه‌ی 4 تهران فعالیت می‌کنم. این دانش‌آموزان شامل افراد با ناتوانی‌های جسمی- حرکتی، ذهنی، شنوایی و بینایی هستند.
چه درس‌هایی را تدریس می‌کنید؟
علوم تجربی برای مقطع راهنمایی و زیست‌شناسی برای مقطع دبیرستان
تحصیلات شما چیست؟
فوق دیپلم ناشنوایان و کارشناس علوم تجربی
چند سال سابقه‌ی معلمی دارید؟
مجموعاً 23 سال سابقه‌ی آموزشی، 2 سال تربیت معلم و 5 سال سنوات ارفاقی به دلیل سختی کار دارم. سال 96 بازنشسته شدم اما دوباره از همان جا دعوت به کار شدم و هنوز مشغول معلمی هستم.
از سختی‌های کارتان بگویید.
کار با دانش‌آموزان استثنائی روحیه‌ی خاصی می‌خواهد و معلمان بعد از چند سال تأثیر آن را در زندگی‌شان می‌بینند. نیاز به روحیه‌ی قوی و صبوری دارد.
چه شد که در این مسیر قدم گذاشتید؟
سال 68 در رشته‌ی بهزیستی قبول شدم. بعد از یک سال تحصیل در دانشگاه، فراخوانی از آموزش و پرورش استثنائی مبنی بر بورسیه شدن برای ادامه‌ی تحصیل دریافت کردم. از دانشگاه انصراف دادم و در آموزش و پرورش استثنائی ادامه‌ی تحصیل دادم. ما هفت گروه در بخش استثنائی داریم که شامل عقب‌مانده‌ی ذهنی، نابینا، ناشنوا، اتیسم، چندمعلولیتی، ناسازگار و جسمی- حرکتی هستند. سال 69 کارم را به طور رسمی در مدرسه‌ی استثنائی شروع کردم.
در طول این سال‌ها چه تجربیاتی اندوخته‌اید و فکر می‌کنید با سال‌های اولیه‌ی تدریس چه تغییراتی داشته‌اید؟
سال‌های اولیه‌ی تدریس زیاد به این کار علاقه نداشتم. کار خیلی سختی بود و اذیت می‌شدم. به‌مرور توانستم خودم را با شرایط سازگار کنم. در حال حاضر دیگر مشکلی ندارم. در 6 جشنواره‌ی الگوی تدریس، نفر اول شدم و این الگوها تجربیاتم را زیاد کرد. الان تمام مدارس غیر انتفاعی عادی در مقطع دبستان از من دعوت کرده‌‌اند که اول دبستان را تدریس کنم. تجربیاتم در مدارس استثنائی با سختی‌هایی که دارد باعث شده در مدارس عادی خیلی راحت‌تر و ساده‌تر تدریس کنم.
آموزش و تدریس چه لذت‌هایی برای‌تان داشته است؟
دانش‌آموزان استثنائی پاسخ‌گویی کم‌تری دارند. گاهی باید یک مطلب چند بار تدریس شود تا دانش‌آموز متوجه شود؛ آن هم به‌سرعت فراموش می‌شود. به همین دلیل در مدرسه‌ی استثنائی یاد گرفته‌ام که موضوعات را خیلی ساده کنم و وقتی از این تجربیات در مدارس عادی استفاده می‌کنم و نتیجه‌بخش بودن آن‌ها را می‌بینم خیلی انرژی می‌گیرم و لذت می‌برم و تشویق می‌شوم که اطلاعاتم را به‌روز نگه دارم. من 15 سال در کنار کار با دانش‌آموزان استثنائی به دانش‌آموزان عادی هم تدریس کرده‌ام.
تکنولوژی چه کمکی به دانش‌آموزان کرده است؟
تکنولوژی خیلی مفید است. به عنوان نمونه تابلوهای هوشمند هرچند برای دانش‌آموزان عادی یک وسیله‌ی عادی است اما برای دانش‌آموزان ناشنوا و حتی نابینا خیلی مفید است.
منابع این دانش‌آموزان چیست؟
در مدارس استثنائی تأکید بر کتاب‌های درسی خاص این دانش‌آموزان است؛ اما می‌توان از طریق اینترنت با منابع بیش‌تر آشنا شد.