انجام پیش‌بینی در دفتر برنامه‌ریزی اغلب مورد غفلت قرار می‌گیرد. یکی از دلایل مهم این غفلت عدم آگاهی از کاربرد و میزان مفید بودن آن است؛ در حالی که نقطه‌ی اتکای یک برنامه‌ریزی درست و کم‌اشتباه در هر کاری، توانایی پیش‌بینی دقیق در هزینه‌ها و فایده‌ها است.
امروزه قانون هزینه‌ی فایده در علم اقتصاد جزء اصول مقدماتی و زیربنایی هر شرکتی محسوب می‌شود که به دنبال سوددهی بیش‌تر است. درواقع ابتدایی‌ترین امری که در یک شرکت اقتصادی از طرف مدیران مالی مورد توجه قرار می‌گیرد عبارت است از میزان دارایی‌های اولیه، میزان آورده یا همان سرمایه‌ی اولیه‌ی نقدی و غیر نقدی و از سوی دیگر مقدار سودی که از طرف مدیران کلان مورد انتظار است. دانستن این اطلاعات می‌تواند مدیران مالی را در مورد میزان ریسک‌پذیری فعالیت و احتمال موفقیت شرکت به نتایج لازم برساند. ناگفته واضح است که وقتی بین دارایی اولیه و سود مورد نظر فاصله باشد مدیران مالی با ارائه‌ی روش‌هایی تحت عنوان انضباط مالی و هدایت سرمایه در گردش شرکت، هزینه‌ها را کاهش و امکان سوددهی را افزایش می‌دهند.
نقش جدول جمع‌بندی هفتگی صفحه‌ی 182 دفتر برنامه‌ریزی نیز همین است. روش استفاده از جدول به این شکل است که در ابتدای کار نتیجه‌ی فعالیت واقعی هفته‌های گذشته در آن گزارش می‌شود، سپس به جای این‌که تعیین مقدار زمان مطالعه‌ی هر درس در هفته‌ی آینده تنها بر اساس احساسات فردی باشد، میانگین ساعات به‌دست‌آمده در مورد مطالعه‌ی هفتگی هر درس در مجموع هفته‌های گذشته محاسبه می‌شود و ملاکی برای پیش‌بینی هفته‌ی آینده خواهد بود. اهمیت انجام این کار در این است که آخر هفته به شکل ناگهانی متوجه مقدار کم‌کاری در مورد درسی خاص یا وسواس بی‌مورد در مورد خواندن درسی دیگر نمی‌شوید و به شکلی عملی فرصت اصلاح برنامه را از آخر هفته به ابتدای هفته منتقل کرده‌اید. با این کار آرامش و اعتمادبه‌نفس بیش‌تری در مورد مدیریت زمان هفتگی خود می‌یابید.