رضا نوری هستم رتبه 8 کشوری و 4 منطقه 2 از شهر ارومیه، دبیرستان شهیدبهشتی 1 و تقریبا از سوم در آزمون های کانون شرکت کردم و در 179 آزمون برنامه ای شرکت کردم.
علت این که شما به این زودی از سوم آمدید شرکت کردید چه بود و آیا در آن زمان ها فایده هم داشت برای شما؟
آن زمان یکی از معلم های دبستان توصیه کرد و منم ثبت نام کردم.
به شما توصیه کرد یا به پدر و مادرتان؟
به پدر و مادرم.
شما آزمون دادن را دوست داشتید؟
اوایل کوچک بودم و نمی دانستم به چه دردی می خورد ولی بعد بله.
بعد از ششم. ششم تیزهوشان قبول شدید؟
بله
آن وقت ادامه دادید؟
بله از هفتم هم آمدم.
چرا آمدید؟ بعضی از بچه ها هفتم قطع می کنند.
چون آزمون ها برنامه ای بود و باعث می شد در هفتم و هشتم و نهم هم بتوانیم پایه قوی تری داشته باشیم در دبیرستان نتیجه بهتری بگیریم.
شما به برنامه پیوستگی داشتید؟ چطوری کارتان را با برنامه هماهنگ می کردید؟
سعی می کردم حالا با توجه به کتاب هایی که دارم برای آن دو هفته بعدی حالا شاید هم یک کم مقاطع طولانی تر برنامه ریزی کنم تا به مباحث آزمون برسم و مرورشان کنم.
از نتایج آزمون ها برای اصلاح و تغییر و بهبود روش های مطالعه تان چطوری استفاده می کردید؟
نتایج آزمون عمدتا به درصدها نگاه می کردم حالا مثلا چرا این درصد من کمتر شده یا آن یکی بیشتر شده و سعی می کردم با توجه به آن ها نقاط ضعف و قوتم را تشخیص بدهم و حالا اگر یک نقطه ضعفی دارم بتوانم آن را در آزمون های بعد جبران کنم.
اگر افت می کردید واکنش خودتان و خانواده چه بود؟
خودم شاید کمی روز جمعه که نتیجه می آمد ناراحت می شدم ولی پدر و مادرم به من روحیه می دادند می گفتند ناامید نشو ادامه بده بتوانی نتیجه بهتری بگیری من هم از روز بعدی سعی می کردم تلاش کنم در آزمون بعدی جبران کنم.
آقای رنجی می گفت شما با هم بعد از آزمون ها صحبت می کردید از چه سالی اینطوری با همدیگر گفتگو می کردید؟
عمدتا دهم و یازدهم به بعد.
خیلی از مردم فکر می کنند بچه هایی که رتبه های برتر هستند آدم های منزوی هستند گوشه گیر هستند با هم دیگر کار ندارند الان من متوجه شدم آن طور که آقای رنجی گفتند شما دوستانی بودید که هم با هم رقابت می کردید هم با هم صحبت می کردید. می گفتند مثلا درصدهایتان را به هم می گفتید راجع به این می توانید توضیح دهید شما مثلا چند تا دوست داشتید در این دوره های آخر و با هم چه چیزهایی را به اشتراک می گذاشتید؟
سال آخر حالا خب بیشتر با آقای رنجی رقابت می کردیم بعد از آزمون که نتیجه کارنامه می آمد یا من یا ایشون تماس می گرفتیم و هم درصدهایمان را می گفتیم و هم رتبه را و مثلا اگر من یک درصدی را کم زده بودم از ایشان می پرسیدم هم یا ایشون می پرسیدند چه کار کردی یک درصدی را بیشتر زده بودی.
آن تعامل تاثیری هم داشت؟ ما مدت ها بود از ارومیه رتبه تک رقمی کشوری نداشتیم حالا یک دفعه دو تا داشته باشیم. آیا این تاثیری داشته؟
بله رقابت سازنده بود که باعث شد هر دوی ما پیشرفت کنیم.
خیلی برای بچه هایی که ممکن است حسادت کنند از هم پنهان کنند جالب باشد. قبول دارید؟ ما در ارومیه یک مدت طولانی بود که رتبه کشوری نداشتیم چه برسد به 2 رتبه. خانم فرناز حسن زاده رتبه 1 کشور هم می گفت با دنیا دیانتی پور در یک کوچه بودند و با هم دیگر صحبت می کردند. این تعامل دوستان با هم دیگر نه تنها مانع پیشرفت آن ها نمی شود بلکه باعث رشد آن ها می شود. چه چیزهایی را از لحاظ درسی با هم گفتگو می کردید؟
اول که درصدهایمان را می گفتیم مثلا من ریاضی را اگر کمتر زده بودم می پرسیدم چطور شد که تو توانستی بهتر بزنی ممکن بود یک نکته بگوید من قبلا اجرا نکرده بودم آن را بعدا استفاده می کردم تا درصدم بهتر شود شاید هم من به ایشون می گفتم.
خب این خیلی جالب است که به جای این که پنهان کاری کنید به هم دیگر کمک می کردید.
بله.
این خیلی خوب است و امسال ما چند نفر را این طوری داریم دوستانی که هم مدرسه ای هستند و خیلی به هم نزدیک هستند و من حداقل سه مورد را می دانم یاسوج 2 نفر، مشهد 2 نفر رشته ریاضی، ارومیه 2 نفر.
رابطه شما با پدر و مادرتان چطوری بود؟ با هم صحبت می کردید؟ بعضی از بچه ها می گفتند رتبه را به پدر و مادرشان نمی گفتند. شما چطور بودید؟
من می گفتم چه خوب چه بد می شد، اگر رتبه ام خوب می شد تشویق می کردند اگر بد می شد روحیه می دادند ناامید نشوم و آزمون های بعدی آن نقص را جبران کنم.
درسی بود که روشتان را تغییر دهید و پیشرفت کنید؟
بله زیست شناسی.
چه کار کردید؟ اول چطور می خواندید و چه تغییری دادید؟
اوایل بیشتر درس نامه کتاب های کمک آموزشی را می خواندم و خیلی به کتاب درسی اهمیت نمی دادم و با آن درس نامه که خواندم سعی می کردم تست هایی که وجود داشت را بزنم اما بعد خوب با مصاحبه رتبه های برتر سال های قبل را دیدم متوجه شدم به کتاب درسی خیلی اهمیت می دادند. به همین دلیل از سال یازدهم به بعد بیشتر روی کتاب درسی تمرکز کردم.
در طول یک سال چقدر مطالعه کردید درس می خواندید روخوانی و چقدر تست زدید و تمرین حل کردید و مساله حل کردید؟
در بازه های مختلف می تواند فرق کند اوایل سال شاید بیشتر می خواندم مثلا 60% می خواندم 40% تست ولی اواخر در دوران جمع بندی دی ماه و فروردین ماه که ایستگاه های جمع بندی بودند شاید بیشتر تست مثلا 80 به 20.
ابتدای سال بیشتر خواندن و اواخر سال تست 80 به 20. آقای رنجی شما هم می توانید این نسبت را بگویید:
محمدطه رنجی: در کل طول سال دوازدهم بیشتر تست می زدم اوایل که پاییز مهر و آبان 50- 50 بود ولی بعد از فروردین که جمع بندی بود تست به مطالعه شاید 80 یا 90% می شد.
تست زدن به معنی سطحی خواندن است؟ چون بعضی این را می گویند. می گویند فوت و فن می زنند و نمره شان خوب می شود آیا می شود کسی با فوت و فن و سطحی خواندن بتواند به تست ها جواب دهد؟
تست ها مخصوصا از سال 99 به بعد را نمی شود کلا با فوت و فن این سوال ها را حل کرد اگر مطلب عمیق یاد گرفته نشود این امکان وجود ندارد.
آقای نوری نظر شما چیست؟ آیا تست زدن به معنی سطحی خواندن است؟
رضا نوری: نه اتفاقا تست زدن باعث می شود یادگیری تکمیل شود عمیق تر هم شود چون با علم سطحی نمی شود تست های کنکورهای اخیر و آزمون های مختلف را جواب داد.
خوب برخی فکر می کنند چون 4 گزینه ای است شانسی است یک گزینه را می زنند.
رضا نوری: در درس های مختلف فرق می کند ولی به نظر من باید عمیق خوانده باشند تا بتوانند سوال ها را جواب دهند.
شما هدفتان چه رشته ای است؟
رضا نوری: پزشکی دانشگاه تهران.
شما چطور آقای رنجی؟
محمدطه رنجی: پزشکی تهران.
آن جا هم باز ادامه می دهید یا سست می شوید؟
محمدطه رنجی: انشالله پیوستگی را ادامه می دهیم در دانشگاه.
شما چطور آقای نوری؟
رضا نوری: بله خب کار اصلی پزشکی تازه از این به بعد شروع می شود باید بیشتر در واقع تلاش کنیم.
مطمئن هستید به خودتان که ترم اول خوب درس بخوانید؟
رضا نوری: بله.
فکر می کنید این گفتگو به درد دانش آموزان دیگر هم می خورد؟
رضا نوری: تا حدودی می توانند از برخی روش هایی که من استفاده کردم استفاده کنند ولی خب عین من لزوما قرار نیست شوند هر کسی متفاوت است.
اگر بخواهید به بچه ها یک توصیه ای کنید که به خودتان جواب داد برای آن ها هم ممکن است جواب دهد چه توصیه می کنید؟
توصیه می کنم ناامید نشوند اگر یک آزمون مثلا خراب شد یا اگر نتیجه شان خوب شد هم به خودشان مغرور نشوند که قرار است در کنکور هم همین شود می تواند خیلی متفاوت باشد تا آخر استمرار داشته باشند و ادامه دهند.
محمدطه رنجی: توصیه می کنم از آزمون دادن نترسند کلا و به من آزمون دادن زیاد خیلی موثر بود مخصوصا خرداد و اردیبهشت که دوران جمع بندی بود و آخرین جمع بندی ها و نگذارند سردگمی هایی که ممکن است برایشان ایجاد شود آن ها را از مسیر منحرف کند.
یک برنامه ای بودن را ترجیح می دهید و توصیه می کنید یا پراکنده کار کردن؟
محمد طه رنجی: یک برنامه ای بودن.
شما خودتان با چه برنامه ای کار می کردید؟
محمد طه رنجی: با برنامه آزمون های کانون پیش می رفتم و چون برنامه آزمون های دیگر هم با کانون اغلب یکسان است سعی می کردم آن ها را هم شرکت کنم.
رضا نوری: من هم با برنامه راهبردی کانون جلو می رفتم.
گفتگو: کاظم قلم چی
پیاده سازی متن: ناهید منجمی
برای مشاهده سایر گفتگو های کاظم قلم چی با رتبه های برتر 1401 کلیک کنید
