نمی‌توان از موفقیت رتبه‌های یک‌رقمی گفت، اما به نقش مؤثر اولیای آن‌ها اشاره نکرد. بدون شک نقش پدرها و مادرهای رتبه‌های یک‌رقمی فقط تهیه امکانات و ایجاد آرامش در خانه نیست و می‌توان بهترین مشاوران آن‌ها، پدر و مادرشان بوده‌اند. در این گزارش رتبه‌های یک‌رقمی سال 97 از نقش اولیای خود می‌گویند.
امیرمحمد سلطانی، رتبه‌ی 7 تجربی ایثارگران از کرج
روزهای جمعه که کارنامه می‌گرفتم، با پدر و مادرم وضعیت تک تک درس‌ها را بررسی می‌کردیم و در مورد علت‌ها با هم حرف می‌زدیم. اگر در درسی افت داشتم به من یادآوری می‌کردند و با هم علت را پیدا می‌کردیم. (پنجم دبستان و اول راهنمایی و از سوم راهنمایی به کانون آمد و در 103 آزمون برنامه‌ای شرکت کرد.)
امیرحسین استقامت، رتبه‌ی 8 ریاضی کشور از یزد
پدر و مادرم علاوه بر فراهم کردن منابع درسی در کنارم بودند. با مدرسه‌ام ارتباط مستقیم داشتند و روزهای جمعه برای شرکت در آزمون‌ها همراهی‌ام می‌کردند. کارنامه‌ام را در جمع خانواده جزء‌به‌جزء بررسی می‌کردم. (امیرحسین از دوم راهنمایی به کانون آمد و در 127 آزمون برنامه‌ای شرکت کرد.)
سیدعلیرضا هاشمی، رتبه‌ی 5 ریاضی ایثارگران از اصفهان
اولین و مهم‌ترین نقش آن‌ها اعتمادی بود که به من داشتند؛ به همین دلیل در انتخاب رشته‌ام اجباری نداشتم. مادرم دبیر فیزیک است و برای رفع اشکال‌هایم از او کمک می‌گرفتم. گفت‌وگو با او به من آرامش می‌داد. من به کتابخانه نمی‌رفتم و منزل را برای مطالعه انتخاب کرده بودم؛ بنابراین خانواده شرایط منزل را مدیریت می‌کردند. (علیرضا دوم راهنمایی و چهارم دبیرستان به کانون آمد و در 23 آزمون برنامه‌ای شرکت کرد.)
امین مقراضی، رتبه‌ی 4 ریاضی منطقه‌ی 3 از قائن
پدر و مادرم تحت هر شرایطی با من همراه بودند و حمایتم می‌کردند. برای آن‌ها فرقی نداشت ترازم بالا باشد یا پایین؛ در هر حال پشتوانه‌ی اصلی من بودند و این به من دلگرمی می‌داد و نگرانی را از من دور می‌کرد. در این یک سال، برنامه‌ریزی‌های خانوادگی بر اساس برنامه‌های من بود. اولویت خانواده‌ام، من و درس‌هایم بود و در وهله‌ی دوم به برنامه‌های خودشان اهمیت می‌دادند. (امین چهارم و پنجم دبستان و از اول دبیرستان به کانون آمد و در 71 آزمون برنامه‌ای شرکت کرد.)