رتبه‌های یک‌رقمی از ماه آخر کنکور خود می‌گویند

گفت‌وگو با:

رضا قوی، رتبه‌ی ۹ ریاضی منطقه‌ی ۳، مهندسی کامپیوتر دانشگاه تهران

علیرضا شاطری، رتبه‌ی ۱ ریاضی کشور، مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی‌شریف

امین مقراضی، رتبه‌ی ۴ ریاضی منطقه‌ی ۳، مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی‌شریف

صدرا بهروزیه، رتبه‌ی ۶ تجربی منطقه‌ی ۱،  پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

سروین آزادبخت، رتبه‌ی ۸ تجربی منطقه‌ی ۳، پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

علیرضا ایزدی، رتبه‌ی ۳ انسانی منطقه‌ی ۳، روان‌شناسی دانشگاه تهران

سجاد عباسی، رتبه‌ی 1 زبان و  ۱۸ تجربی منطقه‌ی ۳، پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

ماه پایانی سال کنکور چگونه گذشت؟

رضا قوی: وقتی امتحانات نهایی تمام شد، دو هفته‌ی بعد کنکور داشتیم. ماه آخر با ماه رمضان هم مصادف بود و شرایط ویژه‌ای داشتیم. دوران جمع‌بندی به‌نوعی با امتحانات نهایی هم‌زمان شده بود. در فرصت‌هایی که بین امتحانات داشتم، آزمون‌های جمع‌بندی را با روش دو‌روز‌یک‌بار کار می‌کردم. با این آزمون‌ها سعی کردم کنکور‌دادن را تمرین کنم. این روش را برای خودم شخصی‌سازی کرده بودم. بعد از آزمون، یک بار پاسخ‌نامه‌ی آزمون را کامل می‌خواندم و اشتباهات و نزده‌ها را مشخص می‌کردم. بعد به‌صورت درس‌محور مجموعه‌سؤالات رشته‌های دیگر را انتخاب می‌کردم و پاسخ می‌دادم. مثلاً سؤالات ادبیات همه‌ی رشته‌ها را پاسخ می‌دادم و بعد با سؤالات ادبیات رشته‌ی خودم مقایسه می‌کردم. برای بقیه‌ی درس‌های عمومی هم همین کار را می‌کردم. تمرکزم روی عمومی‌ها به این دلیل بود که کمتر کار کرده بودم و می‌خواستم با این روش آن‌ها را جبران کنم. اختصاصی‌ها را روز بعد تحلیل می‌کردم و مشکل خاصی نداشتم. در طول سال تمرین کرده بودم که اگر نتوانستم سؤالی را حل کنم، دلیلی ندارد که هیچ‌وقت نتوانم آن را حل کنم. یادم می‌آید در یکی از آزمون‌ها ۳۰ سؤال ریاضی را حل نکردم و به سراغ فیزیک رفتم. وقتی در پایان آزمون به ریاضی برگردم، توانستم ۲۰ سؤال آن را حل کنم. روز کنکور هم بخش سؤالات نور برخلاف همیشه در ابتدای سؤالات آمده بود و این تغییر دانش‌آموز را شوکه می‌کرد. سؤالات حرکت نقطه‌ضعف من بود و اتفاقاً این موضوع به نفع من بود.

علیرضا شاطری: درس‌ها را خیلی خوب خوانده بودم و دوران جمع‌بندی را از هفته‌ی دوم اردیبهشت شروع کردم. این البته کار اشتباهی بود و وقتی به آخرین روزها رسیدم دیگر سؤالی برای جواب‌دادن نداشتم. دو هفته‌ی آخر عملاً کار مفیدی انجام ندادم. روشم برای دوران جمع‌بندی دوروز‌یک‌بار و گاهی هر روز بود. فقط هفته‌ی اول با روش سه‌روز‌یک‌بار آزمون دادم. یک‌سری آزمون‌های جامع برای درس‌های مختلف جمع‌آوری کرده بودم و بعد از اینکه سؤال کم آوردم، از این سؤالات استفاده کردم. برای هر درس، برگه‌هایی تهیه کرده بودم و نکته‌های آزمون‌های جمع‌بندی را در آن‌ها می‌نوشتم. هدفم این بود که در هفته‌ی آخر مروری بر این نکته‌ها داشته باشم. در ماه آخر سه آزمون جامع هم برگزار می‌شود. ویژگی آزمون‌های جامع کانون این است که سطح سؤالات بالاتر از کنکور است و دانش‌آموزان را برای جلسه‌ی کنکور آماده می‌کند.

امین مقراضی: در اردیبهشت‌ماه دچار مشکل شدم و نمی‌توانستم دیگر مثل قبل منظم و با کیفیت درس بخوانم. فقط حدود پنج ساعت در روز مطالعه داشتم. این باعث شد افت کنم. در دو آزمون اردیبهشت و اولین آزمون جمع‌بندی افت کردم و دوران جمع‌بندی را طوری که انتظار داشتم شروع نکردم. شکست در آزمون جمع‌بندی تلنگری خوبی برایم بود. برای آزمون سوم سه هفته فرصت داشتم. این سه هفته، سه هفته‌ی طلایی برایم بود. تمرکزم را روی نقاط ضعف گذاشتم و باعث شد نقاط قوتم کمی افت کند. در این مدت برای درس‌های ریاضی و فیزیک آزمون‌های زیادی، چه مبحثی و چه جامع، کار کردم. این کار خیلی مفید بود. چون دوران جمع‌بندی را کمی دیرتر شروع کردم و می‌خواستم آزمون‌های جامع سال‌های گذشته‌ی کانون را هم کار کنم، روش دوروز‌یک‌بار را انتخاب کردم. وقتی آزمون تمام می‌شد، اشتباهات و نزده‌ها را مشخص می‌کردم. سپس برای آن‌ها آزمون مبحثی کار می‌کردم. روز بعد تا ظهر، عمومی‌ها را تحلیل می‌کردم و عصر هم یک آزمون جامع عمومی از کنکورهای سال‌های گذشته پاسخ می‌دادم. آخرین آزمون جامع کانون بهترین آزمون جامعی بود که داده بودم و باعث شد روحیه‌ام خوب شود.

صدرا بهروزیه: روشم سه‌روز‌یک‌بار بود و گاهی هم دوروز‌یک‌بار می‌شد. هرچند با امتحانات نهایی تداخل داشت، سعی کردم هر دو را به‌خوبی انجام دهم. بنابراین درس‌ها را طوری مطالعه می‌کردم که هم برای امتحانات نهایی ‌آماده شوم و هم برای کنکور. بعد از آزمون‌دادن آن را تصحیح می‌کردم و نکات آزمون‌ها را در برگه‌هایی خلاصه‌نویسی می‌کردم. در این دوران جزوه‌هایی را هم برای هشت درس آماده کردم تا هفته‌ی آخر آن‌ها را بخوانم. این خلاصه‌ها تأثیر زیادی در روحیه‌ام گذاشت. در اولین آزمون جامع کانون رتبه‌ی ۸ کشور شدم. به خودم آسان گرفتم و باعث شد آزمون بعدی ۳۷ کشور شوم. دوباره جدی کار کردم و رتبه‌ام ۱۳ شد. ماه آخر پدربزرگم از دنیا رفت و کمی روحیه‌ام را خراب کرد.

سروین آزادبخت: قبل از دوران جمع‌بندی هیجان داشتم که زودتر آزمون جامع بدهم. بنابراین دوران جمع‌بندی را زودتر شروع کردم. در اولین مجموعه‌سؤالی که پاسخ دادم، یک ساعت و نیم وقت اضافه آوردم. تصمیم گرفتم کنکورهای داخل و خارج کشور از سال ۹۳ به بعد را آزمون‌ بدهم. از کتاب شبیه‌ساز هم استفاده کردم. یکی از آزمون‌های جامع کانون را هم که مربوط به سال گذشته بود، کار کردم. در اولین آزمون جامع کانون رتبه‌ام خوب نشد. آزمون بعد هم دقیقاً یک هفته‌ی بعد برگزار می‌شد. آزمون دوم رتبه‌ام ۲۲ منطقه شد. برای آزمون سوم، سه هفته فرصت داشتیم. توانستم به برنامه‌ام برسم و سرعتم زیاد شده بود. روزهای آخر روشم دوروز‌یک‌بار شده بود. آزمون سوم بهترین نتیجه‌ام را گرفتم. رتبه‌ام ۷ منطقه شد.

علیرضا ایزدی: من در سال ۹۶ هم کنکور دادم و آن زمان مشکل تداخل امتحانات و دوران جمع‌بندی را نداشتم. روشم برای دوران جمع‌بندی سه‌روز‌یک‌بار بود. در دوران جمع‌بندی تصمیم گرفتم که برای درس علوم اجتماعی بیشتر وقت بگذارم. در عمومی‌ها هم برای دین‌وزندگی بیشتر وقت گذاشتم. در علوم‌ اجتماعی نتیجه‌ی خوبی گرفتم؛ اما مشکلم در دین‌وزندگی حل نشد. برای تست‌زدن و مطالعه، منابع خوبی برای نابینایان تهیه شده است و خوشبختانه از این لحاظ مشکلی نداشتم. دفترچه‌های بریل آزمون‌ها را تهیه کرده بودم و کاملاً با زمان‌بندی پاسخ می‌دادم. چون منشی نداشتم، پاسخ‌ها را می‌خواندم و صدایم را ضبط می‌کردم و بعد صدای ضبط‌شده را با پاسخ‌نامه مقایسه می‌کردم. آزمون‌ جامع آخر، نتیجه‌ام خوب نشد؛ اما نگران نشدم. نتیجه‌ی کنکورم خیلی بهتر از این آزمون شد.

سجاد عباسی: برای دوران جمع‌بندی ابتدا اولویت‌بندی کردم. از اوایل اردیبهشت آزمون‌های کتاب زرد عمومی را شروع کردم و یک‌روزدرمیان یک مجموعه را پاسخ می‌دادم. اواخر اردیبهشت تصمیم گرفتم از خودم آزمون جامع بگیرم. هرچند همه‌ی درس‌ها را کامل نخوانده بودم، ترسی از آزمون جامع نداشتم. آزمون اول به من نشان داد که در چه مباحثی خوب هستم و در چه مباحثی نقص دارم و چه مباحثی را اصلاً نخوانده‌ام. برای این درس‌ها لیستی تهیه کردم. تعداد اشتباهاتم در مباحث را در آن لیست می‌نوشتم و بعد از مدتی متوجه شدم در چه مباحثی اشتباه بیشتری دارم. بعد از هر آزمون اشتباهاتم را می‌نوشتم و بعد جزوه‌ای از نکات همان آزمون تهیه می‌کردم تا بعداً هم بتوانم مرور کنم. هدفم از آزمون‌دادن، یادگیری مهارت‌های آزمون‌دادن هم بود. با آزمون‌دادن‌های زیاد متوجه شدم در هر درس چه تصمیمی بگیرم و استراتژی‌ام برای آزمون‌ ثابت شده بود.