زنگ برنامه ريزي
9 تير 93
گفتگو كاظم قلم چي با مادر سيد سروش ميرجليلي رتبه 8 رشته رياضي
كاظم قلم چي: فرزند شما از چه سالي به كانون آمد؟
از مهر سال كنكور. سروش تابستان برنامه ريزي داشت كل دوم و سوم را مطالعه كرد و تمام كرد و آن برنامه ريزي خودش بود از مهر كه كانون پيوست مطالعه اش راحت تر شد؛ و در واقع كانون به آموزش كنكورش شكل داد. توانست خودش را در جمع كشور مقايسه كند واين تسهيلاتي است كه كانون براي همه فراهم كرده است تا از يك شرايط يكساني بهره مند شوند.
كاظم قلم چي: فرزند شما به كدام مدرسه مي رفت؟ آيا فكر مي كنيد كه زرنگ ها و پرتلاش ها هم به برنامه راهبردي نياز دارند يا نه آن ها نياز ندارند؟
سروش كلا زرنگ بود. مدرسه شهيد صدوقي تيزهوشان يزد. اما با اين وجود وقتي به كانون آمد برنامه ريزي اش منظم تر شد. 100% نياز دارند. سروش بدون مشاوره خودش براي تابستان برنامه ريخته بود و اجرا كرد ولي شايد مطالب تكراري و مطالعه آن ها خيلي زياد بود و مرور مطالب تكراري خسته كننده بود ولي وقتي به برنامه ريزي كانون پيوست بهتر بود. من شنيده ام شما در برنامه راهبردي تابستان پيش خواني هم داريد و اين خيلي خوب است.
كاظم قلم چي: شما فرهنگي هستيد؟
عضو هيئت علمي دانشگاه هستم. در دانشگاه دروس مربوط به مهندسي نساجي را تدريس مي كنم. مدرك ام را از يكي از دانشگاه هاي انگليس گرفته ام.
كاظم قلم چي: اگر شما خودتان در آن زمان كانون بود خودتان شركت مي كرديد؟ 100% شركت مي كردم. چون من با توانايي هاي خودم نمي توانم تمام نكات را در نظر بگيرم ولي استفاده از تجربيات ديگران خيلي خوب و باارزش است.
كاظم قلم چي: نقش خود شما در موفقيت سروش چه بوده است؟ آيا شما نقشي داشتيد؟
برنامه ريزي با خودش بود برادر سروش هم رتبه 6 كشور بود. برادر بزرگترش هم خودش برنامه مي ريخت و من دخالت نمي كردم. من تلاش مي كردم به آن ها اعتماد به نفس كامل بدهم. من دخالت نمي كردم.
كاظم قلم چي: بالاخره اين پسرهاي شما هر دو رتبه هاي تك رقمي كسب كرده اند نقش خانواده تعيين كننده است. چگونه اين خودباوري و خوداتكايي را در آن ها ايجاد كرديد و چگونه آن ها را نظارت مي كرديد؟
خانه ما كاملا آموزشي بود. من هم همزمان درس مي خوانم جو تحصيلي در خانه ما بود من از كوچكي در آن ها خودباوري را تقويت كردم و مي گفتم شما توانمندي هاي بسياري داريد و تلاش مي كردند به آن هدفشان برسند.
كاظم قلم چي: و درباره گفتگو؛ اين كه آيا شما به پسرتان به گفتگو مي نشستيد؟
بله ما خيلي گفتگو مي كرديم. من با پسرهايم ارتباط خوبي داشتيم. هميشه مشوق آن ها بودم.
كاظم قلم چي: آيا در گفتگوهاي شما اختلاف سليقه و نظر پيش نمي آمد؟ چرا خوب ممكن بود اين موضوع اتفاق بيفتد اما من هميشه راهنما بودم برايشان.
كاظم قلم چي: درباره مقايسه نكردن؛ خود شما كه عضو هيئت علمي هستيد چطور طاقت مي آورديد كه مقايسه نكنيد؟ و وقتي درس نمي خواندند يا تنبلي مي كردند يا عقب مي ماندند سرزنش نمي كرديد؟ و انتظار نمره 20 هميشه نداشتيد؟
نه هرگز. من حتي در طول دوران دبيرستان سروش چند سال ايران نبودم. سالي كه نبودم خصوصا در سال دوم دبيرستان سروش افت شديدي پيدا كرد من هم كسي نبودم كه زياد به مدرسه سر بزنم و مزاحم آن ها شوم و از طرفي هم وقت نداشتم. ولي وقتي كارنامه آخر سال را رفتم بگيرم خيلي نمره هايش افت داشت مثلا رياضي و فيزيك 16 شده بود كه اصلا در حد انتظار ما و خودش نبود تماس گرفتم و گفتم سريع به مدسه بيايد و در مقابل دبيرانش او را بازخواست كردم. همين كار خودش خيلي موثر بود. من خيلي سرسخت رفتار نمي كردم ولي برخي وقت ها كه تذكر نياز بود اين كار را انجام مي دادم. در عين حال من بيشتر اوقات دوست و مشوق آن ها بودم
من خودم به مطالعه مي پرداختم. من تلاش مي كردم هدايت ذهني انجام دهم و فرزندانم مسير خاص خودشان را پيدا كنند.
تهيه و تنظيم
ناهيد منجمي