یک روانشناس گفت: متاسفانه برخی والدین کودکان نوپای خود را برای یادگیری اعداد، حروف الفبا، ریاضیات و نقاشی به مراکز آموزشی میفرستند اما این برنامهها بچهها را باهوشتر بار نمیآورد بلکه علاقه آنها را به یادگیری تهدید میکند.
علی نقی قاسمیان نژاد اظهار کرد: از چشمگیرترین دورههای رشد کودک دوره نوپایی است به طوری که تغییرات پرشتاب در بدن و مغز کودک به یادگیری مهارتهای حرکتی و تواناییهای ادراکی کمک میکند.
وی با اشاره به اینکه محیط اطراف کودک یکی از تأثیرگذارترین عوامل در فرایند رشد است، افزود: هر چه محیط از نظر سطح تحریکات غنیتر باشد، رشد کودک به هنجارتر ادامه پیدا میکند.
این روانشناس با بیان اینکه تحریک مغز در مدتی که به سرعت رشد میکند ضروری است، ادامه داد: به عنوان مثال برای رشد طبیعی مراکز بینایی مغز تجربیات اولیه و متنوع دیداری ضروری است، به همین دلیل وقتی کودک ما برای مدت 3 یا 4 روز از نور محروم باشد این مناطق مغز تباه میشود بنابراین کیفیت کلی محیط بر رشد کلی مغز تاثیر میگذارد.
قاسمیان نژاد تصریح کرد: مغز کودکی که از لحظه تولد در محیطی بزرگ شود که از لحاظ مادی و اجتماعی تحریک کننده باشد در مقایسه با کودکی که در انزوا رشد کرده بیشتر تحریک شده و این تحریک بر رشد آن تاثیر گذار است و هر چه محرومیت طولانیتر باشد تاثیرات آن عمیقتر است.
وی با اشاره به اینکه محیط پر از استرس، نگرانی و اضطراب همراه با بی توجهی عاطفی و فاقد امکانات برای بازی و فعالیت کودک، محیط مناسبی برای رشد کودک نیست، تصریح کرد: برخی خانوادهها فکر میکنند صحبت با کودک در سالهای اول زندگی او بی فایده است درحالیکه حرف زدن با کودک در دوران کودکی سطح تحریکات شنوایی را بالا میبرد و منجر به تقویت زبان او میشود.
این روانشناس، مراقبت محبت آمیز مادر مانند در آغوش گرفتن و به آرامی با او صحبت کردن از جمله راهکارهای مناسب برای تحریک مناسب کودک عنوان کرد و گفت: علاوه بر محیطهای محروم، محیطهایی که با انتظارات و توقعات فراتر از تواناییهای جاری کودک به آنها فشار میآورند نیز تواناییهای مغز را کاهش میدهد.
قاسمیان نژاد با بیان اینکه انتظارات والدین در هر دوره رشد کودک باید متناسب با تواناییها و شرایط جسمانی او باشد، خاطرنشان کرد: فشار بیش از حد و بالا بردن انتظارات از او، شرایط را برای ادامه رشد، مشکل میکند.
این روانشناس با اشاره به راهکارهای پرورش حواس در دوران نوباوگی و نوپایی کودک، گفت: والدین باید اسباب بازیهای متناسب با سن کودک را برای آنها تامین کنند و آنها را در فعالیتهای روزانه درگیر کنند.
قاسمیان نژاد افزود: غذا خوردن مشترک، بازی دالی موشه، حمام قبل از خواب، نگاه به آلبوم عکس و صحبت کردن درباره آن از جمله راهکارها برای بالا بردن سطح تحریک کودک است.
وی با بیان اینکه برای تحریک حس شنوایی، صحبت با کودک که خود میتواند باعث تقویت زبان نیز شود موثر است، ادامه داد: تهیه اسباب بازیهایی که موزیکال باشد، خواندن قرآن با لحن ملایم و همچنین پخش ترانه و موسیقی آرام برای کودک نیز از دیگر روشهای تحریک حس شنوایی است.
این روانشناس با اشاره به اینکه تحریک حس بینایی با فراهم کردن اسباب بازیهای رنگارنگ، آویز کردن اسباب بازی بالای تختخواب کودک و صحبت رو در رو با او امکان پذیر است، تصریح کرد: همچنین فراهم کردن اسباب بازیهای بزرگ که کودک نمیتواند آنها را کامل در دهان فرو برد و در عین حال جنس و کیفیت آن طوری است که مکیدن و به دندان گرفتن آن آسیبی به کودک وارد نمیکند برای تحریک حس چشایی مناسب است.
قاسمیان نژاد خاطرنشان کرد: در آغوش گرفتن کودک، تماس بدنی مخصوصا با مادر و خرید اسباب بازیهایی که کودک بتواند آنها را در آغوش بگیرد حس بساوایی (لامسه) کودک را تحریک میکند.