مدت‌هاست به‌دلیل وضعیت موجود، فضای آموزشی مدارس به خانه‌ها منتقل شده و هر خانه یک کلاس درس است. آن‌قدرها هم بد نیست. موفق‌ها هر تهدیدی را به فرصت تبدیل می‌کنند. قطعاً آموزش متوقف نمی‌شود و بعضی از دانش‌آموزان به‌خوبی و بی‌توجه به وضعیت موجود، در حال درس‌خواندن هستند. این یعنی ما هم می‌توانیم. وقتی مدرسه می‌رفتیم، معلم درس می‌داد و در خانه می‌بایست مرور می‌کردیم تا به تسلط می‌رسیدیم. حالا چه تفاوتی دارد؟ معلم درس می‌دهد؛ اما به‌صورت آنلاین. باز هم باید مطالب را مرور کنیم تا به تسلط برسیم. فقط مدرسه نمی‌رویم و کمی فضای درس‌خواندن متفاوت است. به‌عبارت بهتر، بخش مدرسه همچنان مشغول به کار است؛ ولی به‌صورت مجازی و بخش خودآموزی هم مانعی بر سر راهش نیست. تازه وضعیت بهتری هم دارد. اکنون مرحله‌ی خودآموزی زمان بیشتری دارد و ابزارهای گسترده‌تری برایش فراهم شده است؛ ابزارهایی که به‌لطف وضعیت موجود، با استقبال و همه‌گیری نیز روبه‌رو شده‌اند. مثلاً استفاده از دی‌وی‌دی‌ها یا فیلم‌های آموزشی باعث صرفه‌جویی در وقت، بالارفتن سطح درگیری با محتوای درسی، امکان تکرار چندباره‌ی مباحث درسی، جذابیت تحصیل و فضای تحصیلی، تأثیر آموزشی عمیق‌تر و... می‌شود.
در این میان آنچه بیشترین اثر را دارد، اولیا هستند. نظارت و همراهی آن‌ها فضای آموزشی بهتری فراهم می‌کند. برنامه‌ریزی درسی منطبق با مباحث روزانه‌ی کلاس‌های آنلاین، کنترل ساعت مطالعه‌ی دانش‌آموز، ایجاد فضای امن، گفتمان دوطرفه و ارائه‌ی روش‌ها و راهکارهای مناسب و ده‌ها نتیجه‌ی مثبت، تنها بخشی از مزایای این فرصت خانوادگی است.
تأثیر متقابل تحصیل در منزل نیز روی دیگر فرزندان و حتی اولیا مشهود خواهد بود. دیگر اعضای خانوده نیز به مطالعه و علم‌آموزی ترغیب خواهند شد.
پس کسی موفق‌تر است که از این فرصت، استفاده‌ی بهتر و بیشتری کند؛ موفق هم در ارتباطات خانوادگی و هم در مباحث درسی.