تابستان که می‌رسد، اهمیتِ چگونگی مصرف انرژی چند برابر می‌شود. در این فصل، بیشتر در خانه‌ایم و ماندن در خانه مصرف آب و برق را در میان خانواده‌ها افزایش می‌دهد. امسال کرونا باعث شد مدت طولانی‌تری در خانه باشیم و بیش از پیش، از ذخایری که داریم، استفاده کنیم. رعایت بهداشتْ مصرف آب را دوچندان کرد و حضور در خانه در گرمای تابستان، به‌خصوص در شهرهای گرم‌تر، مصرف برق را تا حد زیادی افزایش داد.
آقا معلم در فضای مجازی از ما خواست تا صبورتر و آگاه‌تر باشیم.
این دو واژه، یعنی صبوری و آگاه‌بودن، من را به فکر فروبرد. وقتی نگاهی به اوضاع و احوال کشورهای دیگر کردم، متوجه شدم در برخی از کشورهای توسعه‌یافته، خانه‌هایشان کولر ندارد و مردم در هفته‌های گرم‌تر سال سعی می‌کنند تا حد توان در برابر گرما صبوری کنند.
به خودم فکر کردم. به خانواده‌ام فکر کردم. به برخی کارهای نادرست در مصرف، عادت کرده‌ایم. گاهی واقعاً به استفاده‌ی زیاد از آب نیاز نیست؛ اما شیر آب را باز می‌گذاریم. گاهی آن‌قدرها هم گرما نیست؛ اما ترجیح می‌دهیم مصرف‌گرا باشیم.
حالا در برخی از شهرهای جنوبی کشور که گرما بیشتر است، مصرف برق جیره‌بندی می‌شود و در ساعات اوج گرما مردم نمی‌توانند از وسایل سرمایشی استفاده کنند. وظیفه‌ی ماست که طوری مصرف کنیم که میان داشته‌ها با خواسته‌هایمان توازن به وجود بیاید.
شاید مسواک‌زدن با یک لیوان آب یا خاموش‌کردن کولر در ساعات پایانی شب و آغازین روز، کارهای ساده‌ای باشد؛ اما همین کارهای ساده به آگاهی و صبوری ما نیاز دارد.
به‌نظرم آقا معلم ما خیلی باهوش است و دقیقاً می‌داند با چه جملاتی فکر ما را درگیر کند و ذهن ما را به چالش بکشد. من که از خانه‌ی خودمان شروع می‌کنم و تا جایی که بتوانم برای صرفه‌جویی در مصرف و مبارزه با مصرف‌گرایی گام برمی‌دارم. ما آینده‌سازان کشورمان هستیم. باید از همین الان آگاهی و صبوری را تمرین کنیم.