نمیتوان از موفقیت رتبههای یکرقمی گفت، اما به نقش مؤثر اولیای آنها اشاره نکرد. بدون شک نقش پدرها و مادرهای رتبههای یکرقمی فقط تهیهی امکانات و ایجاد آرامش در خانه نیست و میتوان گفت بهترین مشاوران آنها، پدر و مادرشان بودهاند. در این گزارش، رتبههای یکرقمی سال 98 از نقش اولیای خود میگویند.
محمدرضا مفیضی، رتبهی 1 ریاضی از یزد
پدر و مادرم خانه را برای درسخواندن مهیا میکردند و تمام نیازهایم را رفع میکردند. از طرفی همیشه به من مشاوره میدادند. در طول سال کنکور، چه ترازم خوب بود و چه افت میکردم، هم از لحاظ درسی و هم غیردرسی راهنماییام میکردند. مثلاً تمرینهای مدرسه را با هم کار میکردیم. در تحلیل آزمون هم پدر و مادرم همراهیام میکردند و سؤالات را درسبهدرس بررسی میکردیم و اشکالات را یادداشت میکردیم. بررسی کارنامهها را هم با هم انجام میدادیم. (محمدرضا 2 سال کانونی بود و در 37 آزمون برنامهای کانون شرکت کرد.)
حمیدرضا دهباشیقربانعلی، رتبهی 9 ریاضی از تهران
بهنظرم، اهمیت همراهی اولیا گفتنی نیست. در تمام جنبهها کمکحال فرزند خود هستند. برای من هم همین طور بود. در سال کنکور که با وضعیت سختی مواجه بودم، آنها برای حمایت از من، خود را با موقعیت پیشآمده وفق دادند. در روزهای جمعه که آزمون داشتم، همراه پدر و مادرم کارنامه را میدیدیم و با هم بررسیاش میکردیم. بعد، خودم بر اساس آن، برنامهریزی میکردم. (حمیدرضا 2 سال کانونی بود و در 12 آزمون برنامهای کانون شرکت کرد.)