نمیتوان از موفقیت رتبههای یکرقمی گفت، اما به نقش مؤثر اولیای آنها اشاره نکرد. بدون شک نقش پدرها و مادرهای رتبههای یکرقمی فقط تهیهی امکانات و ایجاد آرامش در خانه نیست و میتوان گفت بهترین مشاوران آنها، پدر و مادرشان بودهاند. در این گزارش، رتبههای یکرقمی سال 98 از نقش اولیای خود میگویند.
مرتضی شاکرآرانی، رتبهی 3 ریاضی از آران و بیدگل
سهم معنوی اولیا ایجاد آرامش در منزل است که از این نعمت برخوردار بودم. اگر در آزمونی نتیجهی خوب نمیگرفتم، به من روحیه میدادند تا به وضعیت عادی برگردم. از لحاظ مالی، امکانات آموزشی، منابع کمکآموزشی و سایر هزینهها تأمینم میکردند. در درسها بیشتر، از برادرم کمک میگرفتم. برادرم رتبهی 15 منطقه را در سال 91 به دست آورد و حالا دانشجوی کارشناسیارشد است. او این راه را طی کرده بود و راهنماییهای خوبی میکرد. یادم میداد که با چه روشی درس بخوانم، چه فعالیتهایی را کم کنم، چگونه در جلسهی آزمون، اوضاع را مدیریت کنم. این راهنماییها برایم بسیار مفید بود. (مرتضی 3 سال کانونی بود و در 38 آزمون برنامهای کانون شرکت کرد.)
محمدرضا رادنژاد، رتبهی 4 تجربی از نیشابور
اولیا باید در خانه آرامش ایجاد کنند و به فرزند خود روحیه بدهند. همچنین باید به برنامهریزی و درسخواندن او اطمینان کنند. اعتماد و اطمینان پدر و مادرم باعث شد موفق شوم. (محمدرضا 2 سال کانونی بود و در 45 آزمون برنامهای کانون شرکت کرد.)