روزهایی که به‌خاطر کرونا در خانه ماندیم، نکته‌ی خیلی مهمی ذهنم را به خود مشغول کرد. روزهای زیادی بود که درِ کمد لباس‌ها و کفش‌هایم را باز نکرده بودم. لباس‌های متنوع و کفش‌های رنگی و خیلی چیزهای دیگری که این روزها برایم بدون استفاده ماند، من را به فکر واداشت. من چقدر با احساس تنوع‌طلبی و پیروی از مُد، به محیط‌زیست ضرر زدم! آیا نمی‌شود فقط به اندازه‌ی نیازمان خرید کنیم و با نظم و پاکیزگی از داشته‌هایمان محافظت کنیم تا دوره‌ی طولانی‌تری برایمان بمانند؟ پوشیدن لباس تکراری، اما آراسته چه ایرادی دارد؟ آیا پوشیدن لباس‌های متنوع صرفاً برای زیبایی و ایجاد تنوع و بدون فکرکردن به بلایی که مصرف‌گرایی بر سر طبیعت می‌آورد، کمی خودخواهی نیست؟
تصمیم گرفتم کمدم را بررسی کنم و این بررسی به من نشان داد که تا سال‌ها از خریدکردن بی‌نیازم و می‌توانم از همین چیزهایی که دارم، مدت‌ها استفاده کنم. من سبک زندگی خودم را دارم و باید اول خودم به این روش احترام بگذارم. حالا اگر جامعه به روال سابق برگردد، به مهمانی برویم، مدرسه‌ها باز شوند، تفریح و ورزشی در کار باشد، می‌دانم که پوشاک و ابزار کافی دارم و دیگر به سراغ خرید چیزهای جدیدی که صرفاً با هدف ایجاد تنوع یا ایجاد روحیه‌ی خوب خریداری می‌شوند، نمی‌روم.
اگر پوشاک و وسایل تزئینی را نخریم، چه بلایی به سر صنایع متعدد می‌آید؟
خیلی تحقیق کردم و فهمیدم که بهتر است راه درست را برویم و با ازبین‌بردن عادت مصرف‌گرایی، دوست خوبی برای محیط‌زیستمان باشیم. صنایع هم راه خودشان را پیدا می‌کنند و به سمت صنعت پایدار و دوست‌دار محیط‌زیست قدم برمی‌دارند.