ارتباط متقابل میان دانش‌آموزان و همتایان، نوعی ارتباط چندوجهی و پیچیده است. این ارتباط گستره‌ی بسیار متنوعی از موضوعات نظیر تمایلات شخصی، فعالیت‌های درسی، ارتباطات خانوادگی، رازهای مگو، بحث‌وجدل‌های روزمره را در بر می‌گیرد؛ اما هنر گفت‌وگوی خلاق که برآمده از تفکر خلاق است، از ارتباط همتایان، عاملی موفقیت‌آفرین می‌سازد. وقتی در ارتباطِ آموزشی با همتایان قرار داریم، آنچه از آنان می‌آموزیم، اهمیت دوچندان پیدا می‌کند.
مفهوم تبادل تجربه ابتدا باید فراتر از سطح‌بندی‌ها و درجه‌بندی‌های علمی بررسی شود. مطلق‌دانستن تجربیات موفقِ دانش‌آموزانی که نمره‌های عالی دارند، یکی از دغدغه‌های یادگیری است. همه‌ی دانش‌آموزان تجربیات موفقیت‌آمیزی را در دوران تحصیل خود پشت سر می‌گذارند. تفاوت میان آن‌ها در روند تداوم این تجربیات است. برای شکل‌دهی به یادگیری موفق از همتایان، باید ابتدا این کلیشه را کنار بزنیم.
به‌اشتراک‌گذاشتن تجربیات موفق، نوعی استراتژی دوگانه است. مرور این تجربیات، آن‌هم وقتی نگاه تحلیلی به آن‌ها داریم، قدرت دید بهتری از زوایای این تجربه به ما خواهد داد و عاملی برای اجرای کم‌نقص‌تر آن در آینده خواهد شد؛ اما وجه اصلی آن برای کسی که دارد با این تجربیات آشنا می‌شود، قابلیت تکرارشوندگی آن است. استفاده از تجربیات افراد موفق، به‌منزله‌ی یافتن راهی کوتاه و تضمین‌شده برای اجرای برنامه‌ای مشابه است. نکته‌ی مهم، شخصی‌کردن این تجربیات است. نباید فراموش کرد که تجربیات موفقِ یک نفر الزاماً به‌معنی موفقیت‌آمیزبودن آن برای فرد دیگر نیست و باید عواملی برای شخصی‌سازی آن لحاظ شود.