به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از آی‌اف‌ال‌ساینس، روش های دیجیتالی برای یادداشت برداری در همه جا وجود دارد، اما آیا آنها به اندازه نوشتن با دست ارزشمند هستند؟
تحقیقات در مورد رشد کودکان پیش دبستانی نشان داده کسانی که ABC خود را با ردیابی آنها از طریق حرکت، مانند نوشتن یاد می‌گیرند، نسبت به کسانی که این کار را با تایپ کردن انجام می‌دهند، تشخیص و درک بهتر و طولانی‌تری دارند. همچنین تصور می‌شود که عمل انجام حرکات مربوط به دستخط به حفظ بیشتر کلمات جدید کمک می‌کند.
در بزرگسالان، عادت یادداشت برداری با تلفن یا لپ تاپ به طور فزاینده ای رایج شده, اما به نظر می رسد کمتر از انجام این کار با دست موثر باشد. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2014 نشان داد دانش‌آموزانی که برای یادداشت‌برداری در سخنرانی‌ها و سمینارها به تایپ کردن تکیه می‌کردند، نسبت به افرادی که با دست یادداشت‌برداری می‌کردند عملکرد بدتری در سؤالات مفهومی داشتند.
اما چرا دست خط برای یادگیری بهتر است؟ به نظر می رسد که پاسخ در مقایسه با تایپ کردن به پیچیدگی نسبی عمل مربوط می شود. نوشتن به حرکت، مهارت و هماهنگی و توجه بصری بیشتر نیاز دارد و بنابراین بخش‌های مختلف مغز را تشویق می‌کند تا برای تبدیل اشکال در سرمان به چیزی که در صفحه قابل مشاهده است گرد هم آیند.
با این حال، شواهد فزاینده نشان می‌دهد که اتکای بیش از حد به تایپ، به‌ویژه درمورد کودکان، برای یادگیری کمتر مؤثر است. برخی تحقیقات حتی نشان داده اند که استفاده از قلم روی صفحه نمایش می تواند به اندازه نوشتن روی کاغذ مفید باشد، زیرا حرکت نوشتار مهم است نه رسانه.