یکی از کمکهایی که ما دانشآموزان میتوانیم به محیطزیست بکنیم، تأثیر مثبتی است که بر اعضای خانواده میگذاریم تا زبالهها را از همان مبدأ تفکیک کنند. این پروژهای بود که تصمیم گرفتم در تابستان و در خانهی خودمان آن را جدیتر پیگیری کنم. در کشورهای پیشرفتهی دنیا، برای مردم، خیلی عادی است که در خانه زبالههای خشک و تر را در سطلهایی مجزا بریزند؛ اما در ایران، درصد بسیار بسیار کمی از زبالهها تفکیک میشوند.
شاید برای شما این سؤال پیش بیاید که تفکیک زباله از مبدأ چه فوایدی دارد.
۱. با تفکیک زباله، در استفاده از منابع طبیعی صرفهجویی کردهایم؛ زیرا میتوان بسیاری از وسایل را بهجای تولید از منابع طبیعی، از مواد بازیافتی تهیه کرد، بدون آنکه به سلامت انسان و محیطزیست آسیب رساند.
۲. برای تولید مواد جدید به روش بازیافت، انرژی بسیار کمتری صرف میشود تا اینکه بخواهند همان وسایل را از منابع طبیعی نو و دستاول تولید کنند. صرفهجویی در انرژی، هدف بسیار مهمی برای ماست.
۳. اگر زبالهها را تفکیک کنیم، به فضای کمتری برای دفن زباله نیاز خواهیم داشت و از این طریق به محیطزیست خدمت بزرگی کردهایم.
جالب است بدانید که یک شیشهی نوشابه به دفعات زیادی میتواند بازیافت شود. اگر شیشهی آن را بشکنید و با زبالههای دیگر به سطل بیندازید، بهطوری که شیشه تفکیکشدنی نباشد، فرصت بازیافت را از شیشه گرفتهاید؛ اما اگر در خانه که حجم زبالهها کمتر است، شیشهها را بهتفکیک در سطلی جداگانه قرار دهید، میتوانید در مصرف منابع تجدیدناپذیر تا حد زیادی صرفهجویی کنید.
شما که دانشآموزی پیشرو هستید، چه هدفی برای کمک به محیطزیست دارید؟