هر سال تابستان که می‌شود سعی می‌کنم هر روز چند صفحه‌ای بیشتر از سال تحصیلی، مطالعه‌ی غیردرسی داشته باشم. معتقدم هیچ‌چیز به اندازه‌ی ورود به دنیای کتاب، شگفت‌انگیز نیست. یکی از موضوعاتی که در تابستان ذهنم را به خود مشغول کرد، جمله‌ای بود که در کتابی به چشمم خورد: «با دقت‌تر زندگی کنیم.»
عصر با بچه‌ها برای فوتبال به زمین ورزشیِ پارک رفته بودیم. بعد از بازی، در حالی که بچه‌ها حسابی تشنه شده بودند و مشغول آب‌خوردن بودند، از بچه‌ها پرسیدم: «بچه‌ها، به‌نظرتان چطور می‌شود بادقت‌تر زندگی کرد؟»
علی در حالی که قمقمه‌ی سبزرنگِ همیشگی‌اش را از ساک ورزشی‌اش درمی‌آورد، گفت: «به‌نظرم یعنی به‌جای اینکه هر روز بعد از فوتبال که تشنه می‌شوید، آبمعدنی بخرید، با خودتان از خانه بطری آب بیاورید. قرار نیست حالا که به مدرسه نمی‌رویم، محیط‌زیست و شعارها و اهدافمان را فراموش کنیم. باید سعی کنیم تا جایی که می‌شود از تولید زباله‌ی بیشتر خودداری کنیم. خیلی راحت می‌شود با جایگزین‌کردن قمقمه، زباله‌ی کمتری تولید کرد.»
با این کار نکته‌ی خیلی مهمی را از علی یاد گرفتیم. بچه‌ها همگی به بطری‌های آبمعدنی در دست‌هایشان نگاه کردند و در چشم‌هایشان تصمیم مهم موج می‌زد. وای که چقدر می‌شود با دقت‌تر زندگی کرد!