ادیب الماسی، رتبهی 4 تجربی منطقهی 3 از دیواندره
2 سال کانونی بود و در 39 آزمون برنامهای شرکت کرد
تا زمان دریافت کلید و پاسخ تشریحی آزمون، استراحتی کوتاه داشتم. سپس بررسی جامعی روی همهی سؤالات با تأکید بر دستهبندی سؤالات نادرست و بدون پاسخ داشتم. حل دوبارهی سؤالات نادرست در عصرهای آزمون یکی از مهمترین مراحل تحلیل آزمون بود. برای سؤالاتی که در آنها نکات جدید و جذابی میدیدم اهمیت زیادی قائل بودم. اگر سؤالات اشتباه را در دو گروه اشتباهات آزمون و اشتباهات یادگیری قرار دهیم، گروه دوم تأثیر شگفتانگیزی بر بهبود یادگیری دارند، اگر بعد از آزمون بهدرستی به دنبال برطرف کردن اشکالات یادگیری در آن مبحث باشیم.
علیرضا علینژاد، رتبهی 2 هنر منطقهی 3 از پارسیان
1 سال کانونی بود و در 20 آزمون برنامهای شرکت کرد
تا قبل از دریافت کارنامه، محاسبهی تخمینی از درصدهایم انجام میدادم. با دریافت کارنامه، درصد و تراز واقعی و میزان تخمین را مقایسه میکردم. زیاد بودن میزان تفاوت در بعضی درسها برایم به منزلهی وجود ضعف در یادگیری بود و این یعنی باید برای برطرف کردن این نقاط ضعف در روزهای بعد از آزمون برنامهریزی میکردم. تحلیل آزمون را به شکل دقیقتر تا دو روز بعد از آزمون ادامه میدادم و از دستهبندیهای مختلف سؤالاتم نکتهبرداری میکردم.
علیرضا فتحی، رتبهی 2 انسانی منطقهی 2 و 10 کشور از ساری
1 سال کانونی بود و در 16 آزمون برنامهای شرکت کرد
همیشه عصر روزهای آزمون برای من یک زمان ویژه و خاص برای پرداختن به عملکرد آزمونی بود. بعد از استراحت، تک تک سؤالات را تحلیل کرده و نکات را در حاشیهی دفترچهی سؤالات یادداشت میکردم. معتقدم بخشی از تسلط بر مطالب دقیقاً بعد از آزمون اتفاق میافتد و تحلیل آزمون در دستیابی به این تسلط بسیار مؤثر است. همیشه تأکید داشتم که در جلسهی آزمون سؤالات شکدار را مشخص کنم. نتیجهی این سؤالات، چه درست و چه نادرست، نیازمند بررسی دقیقتر بود.