احمد سلیمی، رتبهی 5 ریاضی منطقهی 2 و رتبهی 9 کشور از بندرعباس:
هیچ وقت به رتبهی یکرقمی فکر نمیکردم
از کی به کانون آمدی و در چند آزمون برنامهای شرکت کردی؟
از اول دبیرستان در 63 آزمون برنامهای شرکت کردم.
آیا اجباری داشتی که در همهی آزمونها شرکت کنی؟
من به هیچ وجه اجباری از بیرون نداشتم اما انگیزهی درونی خودم مرا مجبور میکرد که حتماً در آزمونها شرکت کنم. برنامهای را که انتخاب کرده بودم به آن اعتماد داشتم. در هر آزمون اگر یک قدم جلو میرفتم با هر غیبت پنج قدم به عقب برمیگشتم و تأثیر غیبت کردن خیلی زیاد بود و سعی میکردم غیبت نکنم.
مهمترین ویژگیهای برنامهی راهبردی را چه میدانی؟
مباحث چند بار مرور و تکرار میشوند و آخر هر بازه یک جمعبندی خوب داشت.
از چه ترازی شروع کردی و چهقدر پیشرفت داشتی؟
اول دبیرستان میانگین ترازم 6000 بود. ابتدای سال چهارم ترازم 6700 بود و آخر سال در آخرین آزمون به 8400 رسیدم.
پیشرفت قابل توجهی را تجربه کردهای. عامل این پیشرفت را چه میدانی؟
من با توجه به تراز پایینی که داشتم هیچ وقت به رتبهی تکرقمی فکر نمیکردم و هدفم این بود که نهایت تلاشم را بکنم و بهترین نتیجهی خودم را کسب کنم و به مرور زمان نتایجم خوب شد تا اینکه در کنکور رتبهی تکرقمی را کسب کردم؛ در حالی که در آزمونهای کانون هیچ وقت رتبهی تکرقمی نشده بودم. درواقع رتبهی کنکور بهترین نتیجهام بود. من هیچ وقت هدفم را کسب رتبه قرار ندادم و فقط به مسیر فکر میکردم تا از لحظه و حال بهترین استفاده را داشته باشم.
شما و آقای سالارحسینی جزء اولین رتبههای تکرقمی در بندرعباس هستید.
در سالهای اخیر اتفاقاتی افتاده و تغییراتی به وجود آماده که باعث شده دانشآموزان بندرعباس بتوانند پتانسیلهای بالقوهی خود را بالفعل درآورند. معمولاً در بندرعباس تعداد کسانی که به فکر ارتقای تحصیلی هستند کم است اما این مورد هم کمکم رو به بهبود است.
چه عواملی را برای دستیابی به این موفقیت مؤثرتر میدانی؟
اول از همه برنامهریزی و سپس تلاش برای اجرای برنامه. عوامل محیطی مانند خانواده و مدرسه در مرحلهی بعد قرار دارند و در آخر هم نمیتوانم تأثیر هوش و استعداد را انکار کنم.
در کدام درسها به فراشناخت در مورد نحوهی خواندن رسیده بودی؟
من در همهی درسها روش خودم را پیدا کردم اما بیشترین فراشناخت را در درس فیزیک و دین و زندگی داشتم.
پدر و مادر شما چه ویژگیهای دارند که از نظر آموزشی به شما کمک کرده است؟
آنها طوری رفتار کردند که از خودم انتظار فقط رتبهی خوب را نداشته باشم و بهترینِ خودم باشم. این رفتار آنها به من آرامش میداد.
چه ویژگی خاصی داری؟
من فقط سال چهارم برای مطالعهی کنکوری برنامهریزی داشتم و در این یک سال هیچ وقت تکبعدی نبودم و فقط درس نخواندم. من از کودکی کاراته کار میکردم و مقام کشوری هم دارم. من در مقطعی از سال ورزش را رها کردم اما دیدم نمیتوانم درس بخوانم؛ به همین دلیل دوباره ورزش کردن را در برنامهریزیام قرار دادم اما ساعت آن را کم کردم و به صورت قهرمانی نبود.