هنگام مطالعه‌ی لغت‌هاي درس زبان و ادبيات فارسي موارد زیر را مد نظر قرار دهید:
1- برخي از واژه‌ها داراي دو معني كاملاً متفاوت از هم هستند، حال آن‌كه اكثر دانش‌آموزان به معني اول اكتفا مي‌كنند و به معني دوم كوچك‌ترين التفاتي ندارند؛ اين در حالي است كه طراحان محترم اغلب معني دوم را مد نظر گرفته و موجبات اشتباه كردن دانش‌آموز را فراهم مي‌كنند:
براي مثال:
گنج فريدون: 1- نام گنجي منسوب به فريدون، 2- اصطلاحي در موسيقي
شكسته: 1- شكسته‌شده، 2- اصطلاحي در موسيقي
2- برخي از واژگان از لحاظ معني خيلي راحت مي‌توانند به عنوان سؤال مطرح شوند؛ زیرا طراح مي‌تواند با بازي كردن با كلمات دانش‌آموز را سردرگم كند. دانش‌آموز بايد به چنين واژگاني توجه ويژه داشته باشد:
براي مثال معني واژه‌ی كهر: رنگ سرخ مایل به تیرگی (مخصوص اسب و استر) است كه طراح سؤال مي‌تواند با عبارات:
1- رنگ قهوه‌اي مايل به تيرگي (مخصوص اسب و استر)
2- رنگ سرخ (مخصوص اسب و استر)
3- اسب سياه مايل به قهوه‌اي
....
3- دانش‌آموزان اغلب مواقع به كلماتي توجه بيش‌تري مي‌كنند كه ظاهر سختي دارند؛ زیرا ظاهر دشوار كلمات باعث ترديد و دودلي در دانش‌آموز مي‌شود؛ حال آن‌كه طراحان سؤال، معاني اين نوع كلمات را اغلب درست قيد مي‌كنند و بيش‌تر در كلمات به‌ظاهر راحت، دانش‌آموز را در دام آموزشي مي‌اندازند:
مثال: واژه‌ی شبگير به معني سحرگاه است ولي چون واژه‌ی شب در اين كلمه وجود دارد، دانش‌آموز فكر مي‌كند كه به معني شب‌هنگام است.