هرازگاهی که به گذشته نقب میزنم و دوران تحصیل را به خاطر میآورم همواره این توصیهی پدرم را در گنجینهام دارم که در آغاز هر سال تحصیلی یا هنگام مشاوره و گفتوگو به من میگفت: «اگر میخواهی پیشرفت کنی اول باید یاد بگیری که درس هر روزت را همان روز بخوانی.»
باید اعتراف کنم در ابتدا به نظرم این کار سخت و البته بیتأثیر بود.
دفعهی اول که به اجبار پدر این تکنیک را به کار بردم، متوجه سهولت آن شدم و فارغ از توجه به نتیجه برای پیروی از گفتهی پدر هر روز این کار را انجام داده و به ایشان گزارش میدادم.
هفتهی دوم فرا رسید! من تازه لذت درس خواندن را میچشیدم و آن را مدیون راهنمایی پدرم بودم.
یک چیز را هیچ گاه فراموش نمیکنم و آن اعتمادبهنفسی بود که در کلاس داشتم. تضاد بین سردرگمیها و تلاشهای چند روزهی همکلاسیهایم و مطالعهی منظم و سروقت من برای امتحان فردا زمانی اوج میگرفت که دبیر نمرهها را اعلام میکرد.
آثار دلنشین اجرای این تکنیک حس خوب موفقیت آن روزها و لبخند رضایت امروز من است.
پیشنهاد میکنم برای یک بار هم که شده این تکنیک را اجرا کنید. شاید شما هم در فرداهایی نه چندان دور لبخند بزنید.